Τι σημαίνει το ρίσκο Σαμαρά – Βενιζέλου για πρόωρη εκλογή Προέδρου

Του Θοδωρή Καλούδη

Ο κύβος ερρίφθη και η χώρα οδηγείται σε ραγδαίες εξελίξεις. ´Εως την πρωτοχρονιά θα γνωρίζουμε αν θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή -και η κυβέρνηση θα επιδιώξει έτσι να εξαντλήσει την τετραετία της – ή αν θα οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές, με άδηλο το μέλλον…

Η κίνηση Σαμαρά-Βενιζέλου να επισπεύσουν τις εξελίξεις εδράζεται προφανώς σε μία στρατηγική απεμπλοκής από το αδιέξοδο που προκαλεί αφενός η άκαμπτη στάση των δανειστών για άμεση ολοκλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας με νέα “αντιλαϊκά” μέτρα και αφετέρου η αυξανόμενη διαλυτική ένταση και αστάθεια στην πολιτική ζωή.

Οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος τον τελευταίο καιρό αισθάνονται εξαιρετικά δυσάρεστα από την πολιτική πίεση που ασκείται εσχάτως από τους δανειστές. Η ανελαστική στάση τους έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι οι ισχυροί Ευρωπαίοι εταίροι δεν ενδιαφέρονται πλέον τόσο για την πολιτική σταθερότητα, δηλαδή για την παραμονή της σημερινής κυβέρνησης στην εξουσία, όσο για την εκπλήρωση του προγράμματος, δηλαδή για το Μνημόνιο. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την άκαμπτη αντιμνημονιακή ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ και τις συνεχείς απειλές της ηγεσίας του περι ανατροπής των σημερινών τετελεσμένων στην οικονομία και τις Ευρωπαϊκές σχέσεις της χώρας, οδηγεί σε διαλυτικές καταστάσεις στην, ιδιωτική κυρίως, οικονομία. Το τέλμα στη χώρα είναι προφανές. Η μιζέρια έχει αντικαταστησει τους όποιους δημιουργικούς, αναπτυξιακούς σχεδιασμούς.

Η σκέψη που φαινεται ότι επικράτησε στις αλλεπάλληλες συναντήσεις των δύο ηγετών στου Μαξίμου είναι ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσει άμεσα το πολιτικό τοπίο, να αρθεί η πολιτική αβεβαιότητα και να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του – βουλευτές, κόμματα καί ψηφοφόροι… Η επίσπευση της διαδικασίας εκλογής Προέδρου ή θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να λειτουργήσει τουλάχιστον για ένα ακόμα χρόνο, ισορροπώντας ή ανατρέποντας το πολιτικό κλίμα η θα οδηγήσει σε εκλογές και πιθανή κυβερνητική αλλαγή.

Οι Κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος προετοίμασαν αυτή τη διέξοδο επιδιώκοντας και πετυχαίνοντας “τεχνική” παράταση του προγράμματος για δύο μήνες, στη διάρκεια των οποίων υποτίθεται πως πρέπει να ψηφιστούν από τη Βουλή τα δύσάρεστα μέτρα που ζητά η τρόϊκα. Με την αποδοχή του αιτήματός τους από το Eurogroup, – και με τη σχεδόν ταυτόχρονη ανακοίνωση πρόωρης εκλογής Προέδρου- μετέθεσαν τις συζητήσεις με την τρόϊκα, τις όποιες αποφάσεις και τις κρίσιμες ψηφοφορίες για τον Ιανουάριο ή Φεβρουάριο του 2015. Δηλαδή σε χρόνο που είτε θα έχουν πετύχει να εκλέξουν Πρόεδρο και θα έχουν έτσι ανοιχτό ορίζοντα κινήσεων και αντοχών ή θα υπάρχει νέα κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα αναλάβει τα κουμάντα με την τρόϊκα, είτε… ακυβερνησία.

Αν κερδίσουν το στοίχημα, οι σημερινοί συγκυβερνήτες – και ο κ. Σαμαράς θεωρεί ότι θα το κερδίσουν- θα “νταραβεριστούν” σε νέες συνθήκες. Αν χάσουν, την καυτή πατάτα της τελικής διαπραγμάτευσης με τον κ. Σόϊμπλε και τους υπόλοιπους δανειστές θα έχει ο κ. Τσίπρας και οι φανατικά άκαμπτοι συνεργάτες του. Και τότε θα είναι η στιγμή της Αλήθειας για όλους…

Και κάτι ακόμα: Οι Κύριοι Σαμαράς -Βενιζέλος προφανώς έλαβαν, στις αποφάσεις τους, υπόψιν ότι, σε περίπτωση πρόωρων εκλογών, η Νέα Δημοκρατία θα πάει λογικά συντεταγμένη και με τον Αντώνη Σαμαρά καβαλάρη, υπερασπιζόμενο την πολιτική του. Ανάλογα, στο ΠΑΣΟΚ θα λειτουργήσουν συσπειρωτικές κινήσεις και θα αποδυναμωθούν όσοι ονειρεύονται παλιννόστηση της “δυναστείας” ή απόσχιση των οπαδών της.

Σε ό,τι αφορά στο ΣΥΡΙΖΑ, σε περίπτωση εκλογών, εφόσον καταφέρει και αναδειχτεί αυτοδύναμος κυρίαρχος του παιχνιδιού -πράγμα όχι και τόσο εύκολο- θα πάρει την “καυτή πατάτα” και τότε “τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα” θα δώσουν τη θέση τους στην υπεύθυνη πολιτική. Θα πρέπει να διαλέξει το δρόμο που πράγματι επιθυμεί για τη χώρα και το λαό. Και, βέβαια, τον τρόπο που θα αντιμετωπίσει τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές μας.

Κοντός ψαλμός αλληλούϊα…

Αναδημοσίευση από 7imeres.gr