Ειδησεογραφικό site

Τα μοιραία λάθη του ΓΑΠ και η νοσταλγία των “ανακτόρων”

52

Του Θοδωρή Καλούδη

Κάποιος πρέπει να θυμίσει στον Γιώργο Παπανδρέου τις μεγάλες, τις οδυνηρές για το λαό, ευθύνες του.

Να του θυμίσει ότι παρέλαβε μια χρεοκοπημένη χώρα και, αντί να μας εξηγήσει τι συμβαίνει, πως φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση, μας έταξε καλύτερες ημέρες με το “λεφτά υπάρχουν”.

Να τον ρωτήσει “ήξερες το δράμα της χώρας και μας το έκρυβες ή ήσουν αλάργα νυχτωμένος και μας έσυρες στην καταστροφή”;

Να του θυμίσει ότι υπέγραψε ασυλλόγιστα, με μηδενική διαπραγμάτευση, ένα μνημόνιο με συντριπτικές συνέπειες για τους εργαζόμενους, τη νέα γενιά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας. Πως οδήγησε σε διάλυση τον κοινωνικό ιστό. Και σε βίαιη ανακατανομή του πολιτικού σκηνικού.

Να του θυμίσει την πιρουέτα του δημοψηφίσματος και τη γελοιοποίηση των Καννών. ´Οχι μόνο τη δική του, αλλά και της χώρας του.

Να τον ρωτήσει πως το σκέφτηκε και επιχείρησε – μετά το φιάσκο- να παραιτηθεί στον αρχηγό της Αξιωματική Αντιπολίτευσης, τον Αντώνη Σαμαρά;(Μοναδικό φαινόμενο διεθνώς πρωθυπουργός με ισχυρή δεδηλωμένη να το “σκάει” και να παραιτείται στον Αρχηγό της Αξιωματικής αντιπολίτευσης)

Γιατί συμεργάστηκε με τον Καρατζαφέρη σε κυβερνητικό σχήμα; Γιατί ετράπη σε φυγή αφήνοντας την καυτή πατάτα στον εσωκομματικό του αντίπαλο Βαγγέλη Βενιζέλο;

Πως νομιμοποίησε όλες αυτές τις αποφάσεις του; Με ποιές κυβερνητικές και κομματικές διαδικασίες;

Και όταν εγκατέλειψε άτακτα τη μάχη της διακυβέρνησης, ποιά ήταν η υπεύθυνη παρουσία του ως υπεύθυνου πολιτικού ηγέτη; Ποιές οι παρεμβάσεις του στη δημόσια και κομματική ζωή; Ποιά, γενικότερα, η παρουσία του στην Ελλάδα και τη μάχη που δίνει για τη σωτηρία της;

Ο κ. Γ.Παπανδρέου δεν έχει τελειώσει ακόμα με τις πολιτικές και άλλες ενδεχομένως ευθύνες του. Θα περίμενε κάποιος να έχει συνειδητοποιήσει την πολιτική και νομική του κατάσταση. Αντί αυτού ο τ. πρωθυπουργός και πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται αμετανόητος, με το δικαίωμα του “κληρονόμου”, να αρνείται την οποιαδήποτε εσωκομματική συνενόηση (έστω και υπό όρους) και να επιχειρεί εκτός θεσμικών οργάνων, μια “εξ εφόδου” ανακατάληψη των “ανακτόρων” του ΠΑΣΟΚ, στην πιό κρίσιμη στιγμή της ιστορίας του, με τη συνδρομή των φίλων του της παλαιάς “προεδρικής φρουράς” – η οποία βέβαια έχει ανάλογες ευθύνες για την εθνική καταστροφή.

Δεν υπερασπίζομαι, εξ αντιδιαστολής, την τρέχουσα διαχείριση της κομματικής και κυβερνητικής εξουσίας από τη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν ο Γίωργος Παπανδρέου να συμπεριφέρεται ως δικαιούχος κληρονομικής διαδοχής, υπονομεύοντας ότι απέμεινε από το ιστορικό Κίνημα του πατέρα του. Το οποίο, ας μην ξεχνάμε, ο ίδιος απαξίωσε,ως πρωθυπουργός, με τις πράξεις και τις παραλήψεις του. Μοιραίος διάδοχος στην εξουσία του επίσης μοιραίου “κληρονόμου” του Καραμανλισμού.

Αναδημοσίευση από 7imeres.gr

Τα σχόλια είναι κλειστά.