Τέλος στην ασυδοσία των κομμάτων;

Του Γιάννη Σιδέρη

Υπάρχει μια γενική αρχή. Όταν κάποιο κόμμα ανέλθει στην εξουσία, δεν μπορεί να δομήσει μια κοινωνία έτσι όπως την οραματίζεσαι, εάν δεν δομήσει εκ των προτέρων στο εσωτερικό του, μια μικρογραφία αυτής της κοινωνίας με τις δομές που διακηρύσσει.

Ποια κοινωνία και ποιο κράτος διαφάνειας θα δομούσε, ας πούμε το ΠΑΣΟΚ, όταν τα οικονομικά του κόμματος ήταν μια ομιχλώδης και ανήθικη και ανείπωτη ιλαροτραγωδία, έτσι όπως την ανέδειξε ανάγλυφα η ζοφώδης υπόθεση Τσουκάτου;

Μπακαλοτέφτερα στα οποία καταγράφονταν μυθώδη ποσά, προσφορές Κροίσων εκ του πονηρού, δεύτερα βιβλία στα οποία καταγράφονταν τα αληθινά ποσά -αν καταγράφονταν- φυλαγμένα σε μυστικά συρτάρια. Μέσα σε αυτό το κλίμα επωάσθηκε ο κάθε Ακης, με αρχές που δεν έμαθε, με ελέγχους που δεν υπέστη, με κανόνες που δεν υποχρεώθηκε να τηρήσει.

Ποια αρχή αξιοκρατίας μπορεί να διατυπώσει και να εγγυηθεί η ΝΔ, όταν βόησε η Δημόσια ζωή για τις προσλήψεις του τότε υπουργού Πολιτισμού κ. Σαμαρά στο μουσείο Ακρόπολης από συντοπίτες του, ή ποια αξιοκρατία εγγυάτο η ΝΔ στην ελληνική κοινωνία, ως συλλογικός οργανισμός, όταν επέλεξε έναν καλοπερασάκια μποέμ ως αρχηγό της, του οποίου το μόνο “δείγμα γραφής” ήταν η συγγένεια του με τον μεγάλο συνονόματό του;

Ενδεικτικά και ατελή τα ανωτέρω, προς επίρρωσιν της αρχής που προαναφέρθηκε. Έτσι κι αλλιώς παθογόνες καταστάσεις αναντιστοιχίας διακηρύξεων και εσωκομματικής ζωής εντοπίζονται και στα άλλα κόμματα, αλλά τουλάχιστον αυτά ακόμη δεν επωμίσθηκαν τις τύχες της χώρας, ώστε να υποστούν σκληρή κριτική.

Τα ανωτέρω γράφηκαν με αφορμή το νομοσχέδιο που κατατέθηκε και αφορά τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, αλλά και τη διαφάνεια στην οικονομική λειτουργία τους. Δεδομένων των συνθηκών και της παντελούς απαξίωσης των κομματικών σχηματισμών και του πολιτικού προσωπικού, το νομοσχέδιο φαντάζει ως μια ειρηνική επανάσταση πολιτικής ηθικής – αναμένουμε φυσικά το Φθινόπωρο, να καταμετρήσουμε πόσο πετσόκομμα θα γίνει, γιατί είναι ένα νομοσχέδιο που απάδει στα ήθη της σύγχρονης πολιτικής. Δεν πιστεύουμε ότι το αντέχει το υπάρχων πολιτικό σύστημα…

Τηλεγραφικά μια και τα μέτρα δημοσιεύθηκαν, μειώνεται στο μισό η χρηματοδότηση των κομμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό, τα έσοδα των κομμάτων πραγματοποιούνται μέσω το πολύ τριών τραπεζικών λογαριασμών, η κατάθεση χρημάτων είναι ονομαστική, τελειώνουν τα ανώνυμα κουπόνια, αναγράφεται στο σώμα του κουπονιού ονοματεπώνυμο και ΑΦΜ του αγοραστή χρηματοδότη, απαγορεύεται η χορήγηση δανείων με εγγύηση τη μελλοντική κρατική χρηματοδότηση (τα δύο μεγάλα κόμματα δανείστηκαν με βάση το τότε ποσοστό τους -το ΠΑΣΟΚ έθετε ως εγγύηση τη μελλοντική χρηματοδότηση ως κόμμα του 42%!, παρόμοια και η ΝΔ).

Επίσης, απαγορεύεται η χρηματοδότηση εισιτηρίων μετακίνησης ετεροδημοτών (μ’ αεροπλάνα και βαπόρια τους έφερναν και από το εξωτερικό), επιβάλλεται η τήρηση βιβλίων Γ’ και όχι Β κατηγορίας, κλπ.

Είναι δεδομένο: αν ψηφισθεί ως έχει το νομοσχέδιο θα αλλάξουν μορφή, και κυρίως ηθική, οι κομματικοί σχηματισμοί.

Βέβαια, υπάρχει ήδη η μόνιμη αντίρρηση του ΚΚΕ για κάθε έλεγχο, καθώς τον ερμηνεύει ως αστυνόμευση.

Είναι κατανοητό και σεβαστό, καθώς το κόμμα, και κυρίως τα μέλη του, έχουν βιώσει τραυματικές εμπειρίες από την δράση των κατασταλτικών μηχανισμών. Ωστόσο δεν είμαστε στην εποχή του μεσοπολέμου η στη μετεμφυλιακή.

Άλλωστε, το κόμμα δεν έχει και πολλά να κρύψει, όσον αφορά τα οικονομικά του, που κάθε άλλο παρά ανθηρά είναι όπως δείχνει η περιπέτεια του τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού 902 και οι απολύσεις δημοσιογράφων του Ριζοσπάστη.

Εάν αρνηθεί, θα είναι σαν να δίνει άλλοθι και να βοηθά να μην περάσει ένας νόμος εξυγίανσης της πολιτικής ζωής, που μάλλον τους άλλους δυσκολεύει…
Θα τους κάνει τέτοια χάρη;

Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, συμφωνεί με όλα αυτά;

Γιατί τόσο εκκωφαντική σιωπή εκ μέρους του, ενώ δεν έχει πάρατηρηθεί σε κανένα άλλο ζήτημα;

ΥΓ Είναι απορίας άξιον βέβαια γιατί οι καλές προθέσεις γίνονται με προβολή στη μελλοντική ψήφιση του νομοσχεδίου. Τώρα, όμως, γιατί κανείς δεν παρεμβαίνει στα οικονομικά των κομμάτων για να υποστούν οι κάθε λογής ταμίες τις συνέπειες; Πώς είναι δυνατόν πρόεδροι, γραμματείς και στελέχη κομμάτων να περάσουν από τη μία εποχή στην άλλη χωρίς κανέναν έλεγχο, χωρίς ποινή;

Και γιατί στη νέα επιτροπή ελέγχου πόθεν έσχες να υπάρχουν πολιτικά πρόσωπα, αφού δεν υπάρχουν τα εχέγγυα εντιμότητας;

Αναδημοσίευση από aixmi.gr