Σώστε τη χώρα και όχι τις καρέκλες σας

Του Κώστα Ξυλούρη

Οι δανειστές για άλλη μια φορά επιβάλλουν μέτρα και ωθούν την κοινωνία σε νέο αδιέξοδο με παράλογες απαιτήσεις, προς τέρψιν μόνο και μόνο των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Το μόνο που εγγυώνται είναι αίμα και δάκρυα για την επιστροφή των δανεικών.

Το δημοσιονομικό έλλειμμα και το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών περιορίστηκαν. Η ύφεση άρχισε να υποχωρεί. Το «αιματοβαμμένο» πρωτογενές πλεόνασμα ανθεί στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά η κοινωνία στενάζει κάτω από το ζυγό της αναιμικής ανάπτυξης, χωρίς νέες θέσεις εργασίας, με εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους και νεόπτωχους.

Λογιστικά η κρίση βαίνει στο τέλος της, όμως η κοινωνία, πολλαπλά τραυματισμένη, θα αργήσει να δει σημάδια ανάκαμψης. Η μετά μνημονιακή Ελλάδα, για την οποία οι κυβερνώντες κάνουν λόγο, αναγκάζει τα παιδιά της να αναζητούν μέλλον στην ξενιτιά.

 ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

 Οι πολιτικοί ερίζουν για τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους. Ο Σαμαράς μαζί με τον Βενιζέλο προσπαθούν να πείσουν για ένα εικονικό, βιώσιμο success story.

Λες και το θέμα στην πολιτική είναι τα λογιστικά των τεχνοκρατών των Βρυξελλών, του ΔΝΤ και του Βερολίνου και όχι η βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας και η ανάταξη της κοινωνίας. Όσα διαδραματίστηκαν τις τελευταίες ημέρες στη Βουλή με τον ΕNΦΙΑ και τις 100 δόσεις, το κάζο των τροϊκανών στο Μαξίμου, και τον αυτοεξευτελισμό των βουλευτών αποδεικνύουν το αδιέξοδο της κυβερνητικής πολιτικής. Καταδεικνύουν ότι η επίκληση στη σωτηρία της πατρίδας χωρίς πραγματικό αντίκρισμα για την ανασυγκρότηση οδηγεί σε μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή.

Οι σχεδιασμοί Σαμαρά-Βενιζέλου και η πάση θυσία αποφυγή των εκλογών οδηγούν σε επικίνδυνες ατραπούς για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος και την απαξίωση του ανώτατου πολιτειακού θεσμού, του Προέδρου της Δημοκρατίας.

 ΠΑΝΣΤΡΑΤΙΑ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

 Ο κ. Σαμαράς παίζει ανεύθυνα με θεσμούς και πρόσωπα, αρνούμενος να δει τα αδιέξοδα της πολιτικής του. Αρνείται να πράξει το αυτονόητο, που είναι η πρόσκληση σε εθνική πανστρατιά όλων, μαζί και του ΣΥΡΙΖΑ, για την ανάσταση της πατρίδας. Υψώνει τείχη και διχάζει, αντί να ενώνει, κλεισμένος στο φρούριό του, το Μαξίμου. Βλέπει να πλησιάζει το τέλος του!

Και ο πρόεδρος του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ, από την πλευρά του, μέσα στις δάφνες της αντιπροεδρίας παίζει όλα τα χαρτιά του σε ένα στείρο κυβερνητισμό, με τη δικαιολογία ότι θα σώσει την πατρίδα. Όμως η χώρα, αντί να ανακάμπτει, βυθίζεται κοινωνικά και οικονομικά.  Έχει προσδεθεί στο άρμα της νεοφιλελεύθερης συντήρησης. Το ΠΑΣΟΚ, που πάντα πρέσβευε την αλλαγή και την προοδευτική σκέψη, έχει αναγορεύσει σε υπ’ αριθμόν ένα εχθρό τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι «σάρκα εκ της σαρκός» του ιστορικού κινήματος του Ανδρέα.

ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Έχει μπερδέψει τους λίγους επιόρκους των αξιών και των αρχών της αλλαγής με τους απλούς πολίτες, οι οποίοι πάντα προσβλέπουν στην εθνική αξιοπρέπεια και την οικονομική ευημερία της πατρίδας. Έχει μικρύνει και έχει απαξιώσει το ΠΑΣΟΚ περιορίζοντάς το στο ρόλο του κομπάρσου. Μόνο που η κοινωνία έχει γυρίσει την πλάτη της σε όσους λειτουργούν με γνώμονα τις δικές τους προσωπικές φιλοδοξίες ή την αγωνία της προσωπικής τους δικαίωσης. Όσοι ευελπιστούν ότι μετά την ήττα θα μπορέσουν να ξεδιπλώσουν τη στρατηγική τους είναι γελασμένοι, αφού ο λαός θα τους τοποθετήσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Όσοι αρκούνται σήμερα σε μια βουλευτική ή κυβερνητική καρέκλα ας ξαναδιαβάσουν την ιστορία της προοδευτικής παράταξης. Το αύριο είναι σήμερα και πρέπει όλοι μας, εναπομείναντα στελέχη και λιγοστοί βουλευτές, φίλοι και ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, να κάνουμε την επιλογή.

ΟΙ ΔΥΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΟΛΟΙ

Ή με τη Δεξιά του Σαμαρά ή συστράτευση σε ένα προοδευτικό μέτωπο ανατροπής των μνημονικών πολιτικών στη βάση ενός σχεδίου αλλαγών προς όφελος των συμφερόντων των λαών.

Σε αυτό το μέτωπο λόγο και ρόλο έχουν όλοι όσοι κατατάσσουν τον εαυτό τους στην ευρύτερη προοδευτική παράταξη από το Κέντρο έως την Αριστερά. Εξάλλου το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα πάντα εξέφραζε τον κόσμο της Αριστεράς και του προοδευτικού Κέντρου.

Στην πολιτική υπάρχουν δύο πόλοι: ο συντηρητικός-νεοφιλελεύθερος, ο οποίος εκφράζεται σήμερα από την πολιτική της Μέρκελ και του Σαμαρά, και ο προοδευτικός, ο οποίος κατακερματισμένος αναζητά εκλογική έκφραση. Σε αυτό το ευρύτερο προοδευτικό μέτωπο έχουν ρόλο και το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ και ο ΣΥΡΙΖΑ και κάθε προοδευτική δύναμη και πολίτης ο οποίος αγωνίζεται για τη σύγχρονη Ελλάδα στην Ευρώπη της αλληλεγγύης και των συμφερόντων του λαού.

ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για διάλογο μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων, που θα αναζητήσουν το κοινό έδαφος για ριζικές αλλαγές με στόχο την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την οικοδόμηση ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους, τη βιωσιμότητα της ανάπτυξης και την προάσπιση των δημοκρατικών θεσμών.

Το ΠΑΣΟΚ και όλοι όσοι κατά καιρούς στήριξαν ανιδιοτελώς το Κίνημα ανήκουν στο προοδευτικό μέτωπο ανατροπής των μνημονιακών επιλογών και οικοδόμησης της σύγχρονης βιώσιμης ευρωπαϊκής Ελλάδας.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ

Οι πολίτες με τις επιλογές τους, εντός και εκτός εκλογικού παραβάν, μας δείχνουν το δρόμο. Ας τολμήσουν το διάλογο όλων των προοδευτικών φωνών που σκέπτονται απέναντι στις επιλογές της Δεξιάς του Σαμαρά. Αυτό το προοδευτικό μέτωπο αποτελεί και τη μόνη εγγύηση σταθερότητας και κυβερνητικής προοπτικής, αρκεί να τολμήσουμε χωρίς τα κόμπλεξ και τους δογματισμούς του παρελθόντος. Το πρώτο βήμα ανήκει στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα. Ας γκρεμίσει τώρα με τη στάση και τις επιλογές του τα εικονικά τείχη που χωρίζουν τις προοδευτικές δυνάμεις.