Στο πέταλο 5 Σεπτεμβρίου 2015

ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ. Πολλές υποσχέσεις φαίνεται πως έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας στην… Άνγκελα Μέρκελ για να του επιτρέψει τις εκλογές. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πόσο αλλάζουν οι καιροί. Πριν από μερικούς μήνες έλεγε το περίφημο «μαντάμ Μέρκελ, go home» και υποσχόταν τα πάντα στους πάντες στην Ελλάδα και κατέληξε να υπογράφει όχι το μνημόνιο μόνο, αλλά και τη… σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος! Ναι, ναι. Ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, σωστά το διαβάσατε…

Ο ΚΥΡΙΟΣ Τσίπρας είπε στην κυρία Μέρκελ, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι δέχεται ως κυβερνητικό εταίρο το Ποτάμι. «Αλέξη, αυτό έχει σημασία, αν είσαι πρώτος, αν είσαι δεύτερος;» αντέτεινε η καγκελάριος της Γερμανίας. «Θα κερδίσω» επέμεινε ο πρωθυπουργός (όταν γινόταν ο διάλογος που σας περιγράφουμε, στα μέσα του Αυγούστου). «Σου το εύχομαι, Αλέξη» συνέχισε η μαντάμ Μέρκελ (κατά τη ρητορική του Αλέξη Τσίπρα). «Αλλά θέλω να ξέρω τι θα κάνεις και αν είσαι δεύτερος» του ξεκαθάρισε. «Θα πάω στην αντιπολίτευση» ήταν η πρώτη αντίδρασή του. «Δεν γίνεται αυτό» του είπε η κυρία Μέρκελ και ο Αλέξης Τσίπρας το έπιασε το υπονοούμενο. Η εποχή της ανέμελης ζωής στην αντιπολίτευση ήταν πια παρελθόν.

«ΕΝΤΑΞΕΙ, Άνγκελα, θα δώσω ψήφο ανοχής και στον Μεϊμαράκη» υποχώρησε. «Δεν γίνεται ούτε αυτό» επέμεινε η κυρία Μέρκελ. «Θα κάνετε κυβέρνηση μαζί με τη ΝΔ» του είπε ορθά κοφτά. «Οk, μαντάμ Μέρκελ, I am going home now» της είπε με τη σειρά του ο Αλέξης Τσίπρας και πήρε χαρούμενος το αεροπλάνο της επιστροφής στην Αθήνα. Είναι σχεδόν οριστικό, κυρίες και κύριοι. Οι δανειστές επέτρεψαν τις εκλογές, για την ακρίβεια μας έδωσαν και τα λεφτά να τις κάνουμε, έχοντας λάβει ρητές διαβεβαιώσεις από τον Αλέξη Τσίπρα ότι θα δεχθεί τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ανάγκης. Και πως θα συμμετέχει σε αυτήν, είτε είναι πρώτος, είτε είναι δεύτερος. Για τη θέση του πρωθυπουργού ακούγεται έντονα το όνομα του Γιώργου Προβόπουλου, αλλά είναι και άλλοι οι υποψήφιοι. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ακόμη και ο Κώστας Καραμανλής παραμένουν στο κάδρο. Εκεί οδήγησε την Ελλάδα της πρώτη φορά Αριστεράς στην κυβέρνηση: σε δεξιό Πρόεδρο της Δημοκρατίας και σε δεξιό πρωθυπουργό (πολύ πιθανό).

ΓΙΑΤΙ ο Αλέξης Τσίπρας ποτέ δεν φρόντισε να προετοιμαστεί στα αλήθεια για την εξουσία. Προτίμησε τα παιχνίδια με τις συνιστώσες και την εκτόνωση σε έναν πεσμένο αντίπαλο, όπως ήταν το ΠΑΣΟΚ. Τα αποτελέσματα ήταν και εδώ αντίθετα απ’ ό,τι περίμενε. Και οι συνιστώσες επιβίωσαν και τελικά διέσπασαν τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ άντεξε και τώρα διεκδικεί με αξιώσεις την επιστροφή του στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής. Οι παλιές συνιστώσες έγιναν κόμμα που διεκδικεί μερίδιο από την κληρονομιά του 62% του «όχι» στο περίφημο δημοψήφισμα. Μια ενέργεια την οποία ακόμη προσπαθούν να εξηγήσουν στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Αν και το πιθανότερο είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας περίμενε να βγει το «ναι», ώστε να έχει άλλοθι να υπογράψει το μνημόνιο, στο οποίο είχε ήδη συμφωνήσει. Γιατί αυτή είναι η αλήθεια: το ντιλ είχε κλείσει πριν από το δημοψήφισμα! Ο Αλέξης Τσίπρας τα είχε ήδη δώσει όλα στους δανειστές. Σε ένα τετ α τετ με την Άνγκελα Μέρκελ σαν κι αυτό που περιγράφουμε πιο πάνω. Άλλα έλεγε εδώ, άλλα έλεγε εκεί…

ΤΟ «ΟΧΙ» του χάλασε τα σχέδια να «φταίνε οι άλλοι», οπότε ο τότε πρωθυπουργός αναγκάστηκε να αποκαλυφθεί. Μια ενέργεια που προκάλεσε σοκ στους δικούς του. Παραιτήθηκε ο Γιάννης Βαρουφάκης, παραιτήθηκε ο Τάσος Κορωνάκης, διαλύθηκε στην κυριολεξία η οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ. Και βγήκε η Ζωή Κωνσταντοπούλου στο αντάρτικο, με τις γνωστές συνέπειες στις συνεδριάσεις της Βουλής και όχι μόνο. Η Ζωή το έψαξε το ενδεχόμενο να κάνει κόμμα, αλλά δεν της έκατσε κανείς και τελικά προσχώρησε στον Παναγιώτη Λαφαζάνη, ως ανεξάρτητη-συνεργαζόμενη.

ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ του δικού του κόμματος επέλεξε και ο Γιάννης Βαρουφάκης, αλλά αποφάνθηκε πως δεν τον χωρά η Ελλάδα. Άφησε να εννοηθεί ότι σχεδιάζει ένα… πανευρωπαϊκό κόμμα. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, δηλαδή, απλώς και μόνο για να φύγει κρατώντας κάποια προσχήματα. Ή κάποιες άμυνες. Γιατί ο πρώην υπουργός δήλωσε ότι θα έχει πλάκα να τον διώξουν για εθνική προδοσία, γιατί τότε θα τους… αποκαλύψει όλους! Για ποιους λέτε να χτυπά η καμπάνα; Λέτε να απειλεί τον Αλέξη Τσίπρα; Και όχι μόνο βέβαια. Καθώς, ως υπουργός Οικονομικών, είχε πρόσβαση σε ευαίσθητα στοιχεία για πολλούς και… πολλές. Γιατί είναι πολλοί εκείνοι που κυβέρνησαν, κυβερνούν ή θέλουν να κυβερνήσουν την Ελλάδα και οι οποίοι έχουν εκκρεμότητες. Φορολογικές και άλλες πιο ευαίσθητες. Μεσιτείες, παραδείγματος χάριν, χρυσά συμβόλαια κ.ο.κ.

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ Παπανδρέου ρίσκαρε και πήρε πολλούς στον λαιμό του. Ο πρώην ηγέτης της Δημοκρατικής Παράταξης πίστεψε πως τελικά το ΠΑΣΟΚ θα υποχωρήσει και ότι έστω και την τελευταία στιγμή θα κληθεί να συμμετέχει στα ψηφοδέλτια. Αλλά αυτό δεν συνέβη. Γιατί δεν θα ήταν ποτέ δυνατό όσοι διέσπασαν το ΠΑΣΟΚ τον Ιανουάριο να επιστρέψουν ως νικητές τον Σεπτέμβριο. Έκανε λάθος υπολογισμό και θα το πληρώσουν όσοι ακόμη και το περασμένο Σάββατο τον χειροκροτούσαν, όταν μιλούσε για την αυτόνομη κάθοδο του ΚΙΔΗΣΟ στις εκλογές και τη συνέχιση του αγώνα. Ενώ ήταν ήδη προφανές ότι το κόμμα δεν μπορούσε ούτε να κλείσει ψηφοδέλτια, καθώς πολλά τοπικά στελέχη του είχαν ήδη ανταποκριθεί στο κάλεσμα της Φώφης Γεννηματά. Γιατί, όπως αποχώρησε από την προεδρία ο Ευάγγελος Βενιζέλος, όλοι περίμεναν ότι το ίδιο θα έκανε και ο Γιώργος Παπανδρέου.

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ πλέον είναι αν προλαβαίνουν και αν θέλουν κάποια στελέχη να ενταχθούν στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ. Στη Χαριλάου Τρικούπη δεν κρύβουν ότι εκτιμούν κάποια πρόσωπα, όπως τον Φίλιππο Σαχινίδη, τον Θάνο Μωραΐτη και τον Γιώργο Πεταλωτή. Αρκεί βέβαια και αυτοί να έχουν την καλή διάθεση να κάνουν την αυτοκριτική τους. Γιατί είπαν βαριές κουβέντες για το ΠΑΣΟΚ, παρότι ήταν εκεί και υπουργοί του όταν το Κίνημα διαπραγματεύτηκε και υπέγραψε το πρώτο μνημόνιο. Ήταν εκεί όταν οι περισσότεροι παπανδρεϊκοί δήλωσαν ανεξάρτητοι και έριξαν την κυβέρνηση Παπανδρέου πυκνώνοντας τότε τις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά δεν έχουν ξεχαστεί και θα πρέπει να δοθούν εξηγήσεις, γιατί οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς συντρόφους, σύμφωνα με έκφραση στενού συνεργάτη της νέας προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Αν ενδιαφέρονται, πάντως, να γυρίσουν, δεν έχουν παρά να το πουν και η υπόθεσή τους θα εξεταστεί.

ΒΕΒΑΙΑ, είναι ξεκάθαρο πως δεν υπάρχει χώρος για τον ίδιο τον Γιώργο Παπανδρέου. Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έκανε την επιλογή του και θα πρέπει να ζήσει με αυτήν, τουλάχιστον μέχρι να κάνει την έμπρακτη αυτοκριτική του. Γιατί θα μπορούσε, παραδείγματος χάριν, να κάνει μια δήλωση στήριξης του ΠΑΣΟΚ. Να παροτρύνει τους «οπαδούς» του ΚΙΔΗΣΟ να στηρίξουν το Κίνημα. Το κανονικό Κίνημα, το αυθεντικό. Αλλά οι πληροφορίες λένε ότι ο πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ δέχεται εισηγήσεις να κάνει ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή, να στηρίξει τον… ΣΥΡΙΖΑ!

ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ θα μπει και ο Κώστας Σημίτης. Ο πρώην πρωθυπουργός θα κάνει δήλωση στήριξης του ΠΑΣΟΚ, ταυτόχρονα όμως θα δώσει και το σήμα για την ανασυγκρότηση του χώρου. Την επόμενη μέρα όλοι οι δικοί του θα πιέσουν τη Φώφη Γεννηματά να οδηγήσει γρήγορα τις εξελίξεις στην ανασυγκρότηση του χώρου. Η προοπτική αυτή για ορισμένους ταυτίζεται με το περίφημο, πλέον, ευρωπαϊκό κόμμα με τη συμμετοχή και στελεχών της ΝΔ. Το ερώτημα βέβαια είναι πού θέλουν κάποια να πάνε: σε ένα κόμμα κεντροαριστερό ή σε ένα κόμμα κεντροδεξιό; Είναι προφανές ότι οι λογαριασμοί δεν πρόκειται να κλείσουν με τις εκλογές της 29ης Σεπτεμβρίου. Για την ακρίβεια, οι εκλογές θα ανοίξουν τα τεφτέρια, όπου όλοι θα κληθούν να καταθέσουν τις πολιτικές τους «περιουσίες». Ένα ευρωπαϊκό κόμμα που στοχεύει να… καταπιεί το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη.

ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΦΩΦΗΣ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Το ΠΑΣΟΚ θα δώσει ψήφο ανοχής σε όποια κυβέρνηση σχηματιστεί, είτε έρθει πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε κόψει πρώτη το εκλογικό νήμα η ΝΔ. Και θα συμμετέχει με κάποια στελέχη του στις κυβερνητικές ευθύνες. Το όνομα που παίζει είναι αυτό του… Ευάγγελου Βενιζέλου. Ξέρει τα θέματα του χρέους, έχει ήδη πληρώσει ο ίδιος τεράστιο πολιτικό κόστος, οπότε… ο βρεγμένος το νερό δεν το φοβάται. Αλλά δεν θα είναι ο μόνος «καμικάζι». Υπάρχουν και άλλοι εθελοντές, όπως ο Γιάννης Μανιάτης, ο οποίος ελπίζει να επιστρέψει στη Βουλή, εφόσον το ΠΑΣΟΚ βελτιώσει τις εκλογικές του επιδόσεις. Για το επόμενο κυβερνητικό σχήμα παίζει και το όνομα του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου, ο οποίος θα δώσει με νύχια και με δόντια, που λέει και ο λαός, τον αγώνα για την επανεκλογή του στην τριεδρική της Αρκαδίας. Ερωτηματικό αποτελούν οι προθέσεις του Ανδρέα Λοβέρδου, καθώς ο πρώην υπουργός είναι ένα από τα πλέον έμπειρα στελέχη που διαθέτει πλέον στις τάξεις του το Κίνημα. Σε ό,τι αφορά την πρόεδρο του κόμματος, έχει ξεκαθαρίσει ότι αυτό που την ενδιαφέρει είναι η στήριξη της εθνικής προσπάθειας, αλλά η ίδια θα μείνει εκτός υπουργικού συμβουλίου, προκειμένου να εργαστεί για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς. Μην ξεχνάμε και την απόφαση του πρόσφατου συνεδρίου για τη διενέργεια ιδρυτικού συνεδρίου με στόχο ένα νέο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Η Φώφη Γεννηματά έχει πρώτο στόχο να βελτιώσει τις εκλογικές επιδόσεις του ΠΑΣΟΚ και από κει και πέρα, από θέση ισχύος, να τρέξει την υπόθεση της ανασυγκρότησης. Γιατί κάποτε τα μνημόνια θα τελειώσουν και η χώρα θα έχει ανάγκη από νέες πολιτικές προτάσεις για τη διακυβέρνηση και την οριστική υπέρβαση της κρίσης. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μπορεί να πετύχει στους στόχους της, ενώ σημαντικό είναι και το γεγονός ότι τελικώς δεν κατάφερε να κατεβάσει το ΚΙΔΗΣΟ στις εκλογές ο Γιώργος Παπανδρέου. Τελικά, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατάλαβε και αυτός ότι… λεφτά δεν υπάρχουν. Ενώ είχε χάσει την ευκαιρία να κατέβει ως συμμαχική δύναμη με το ΠΑΣΟΚ.

Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΦΛΩΡΙΔΗΣ ΕΔΩΣΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΘΕΟΧΑΡΟΠΟΥΛΟ

Η υπόθεση της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ δεν είναι ένας ευκαιριακός εκλογικός συνασπισμός. Από τη συνεργασία τους θα προκύψει το διάδοχο σχήμα του ΠΑΣΟΚ στον χώρο της Κεντροαριστεράς ή το νέο ΠΑΣΟΚ, αν προκριθεί αυτή η επιλογή. Η ουσία πάντως είναι πως οι εκσυγχρονιστές, όπως ο Γιώργος Φλωρίδης, αποδέχτηκαν αυτή την επιλογή της Φώφης Γεννηματά. Ο ίδιος ο Γιώργος Φλωρίδης έδωσε τη θέση του επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας στον Θανάση Θεοχαρόπουλο, τον νέο πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ. Γιατί προσβλέπει στην επόμενη μέρα, στην ανασυγκρότηση του χώρου. Αν δεν γίνει το περίφημο ιδρυτικό συνέδριο, όλα τα στελέχη που κινούνται στη λογική των εκσυγχρονιστών θα αποχωρήσουν. Στάση αναμονής κράτησε τις προηγούμενες μέρες και η Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία διέψευσε κατηγορηματικά τις πληροφορίες πως δέχτηκε κρούση από τη ΝΔ. Αντίθετα με το καλό κλίμα υποδοχής της ΔΗΜΑΡ στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ, το κλίμα χάλασε στο εσωτερικό του κόμματος της ανανεωτικής Αριστεράς. Ο πρώην πρόεδρος, ο Φώτης Κουβέλης, προτίμησε να κάνει δήλωση στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ και να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της απόφασης της κεντρικής επιτροπής της ΔΗΜΑΡ για τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. «Τα στερνά τιμούν τα πρώτα» ήταν το σχόλιο του γραφείου Τύπου της ΔΗΜΑΡ. Καθαρά υπέρ της συνεργασίας τάχθηκαν ο Δημήτρης Χατζησωκράτης και ο Θόδωρος Μαργαρίτης. Δύο στελέχη που μετεκλογικά μπορούν να μεσολαβήσουν για να βρεθούν από την ίδια «όχθη» είναι οι Γρηγόρης Ψαριανός και Σπύρος Λυκούδης, οι οποίοι σε αυτή τη συγκυρία αποφάσισαν να συνεχίσουν με το Ποτάμι. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που επιδιώκουν όλες οι πλευρές είναι να βρεθούν σε απόσταση Βουλής, εντός και εκτός Βουλής, ώστε να είναι στο παιχνίδι της επόμενης μέρας, στην ανασύνθεση δηλαδή του πολιτικού σκηνικού – μια εξέλιξη που θα πρέπει να θεωρείται αναπόφευκτη. Ήδη τα μνημόνια έχουν καταπιεί τον Γιώργο Παπανδρέου, τον Λουκά Παπαδήμο, τον Αντώνη Σαμαρά και τον Αλέξη Τσίπρα. Είναι πολύ πιθανόν και ο επόμενος πρωθυπουργός να είναι «αναλώσιμος», ώστε να κλείσει τη «δυναστεία» των πρωθυπουργών των μνημονίων. Αν όλα βέβαια πάνε καλά και η χώρα αποφύγει τη χρεοκοπία. Για να συμβεί όμως αυτό, η Ελλάδα χρειάζεται μια κυβέρνηση συνεργασίας πολλών κομμάτων, μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας για την ακρίβεια.