Ειδησεογραφικό site

Στο πέταλο 11 Ιουλίου 2015

101

Μετά το ελληνικό περήφανο και ηχηρό «όχι» που ακούστηκε στο δημοψήφισμα, ήρθε και η λυπητερή με το τρίτο μνημόνιο. Τόσο πολύ φοβήθηκαν οι Ευρωπαίοι «τρομοκράτες» από τις εσωτερικές εξελίξεις, που ο Γιούνκερ μάς έστειλε ένα πακέτο βαρύ κι ασήκωτο.

Ήθελε κόπο, χρόνο και… γερή στρατηγική για να τα πετύχει όλα αυτά η πρώτη φορά Αριστερά, είναι γεγονός! Πέντε μήνες δήθεν διαπραγματεύσεις, δημιουργική ασάφεια, μπλόφα στην μπλόφα και εμμονή στην επιδίωξη μιας πολιτικής απόφασης που δεν ήρθε ποτέ…

ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙ κανείς ότι παράλληλα με το τίποτα στις διαπραγματεύσεις ήρθε τουλάχιστον το κάτι στη χώρα, ότι έγινε μια σοβαρή προσπάθεια να προσελκύσουμε επενδύσεις, να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, να στηρίξουμε την πραγματική οικονομία και την ανάπτυξη, να λέγαμε κι εμείς! Γιατί, σύντροφοι, μια αριστερή κυβέρνηση, που εξ ορισμού διαφωνεί με τα μνημόνια της λιτότητας και το φαύλο κύκλο των δανείων –και ορθώς– και δεσμεύεται ότι έχει άλλο σχέδιο για να βγούμε από το αδιέξοδο μια και καλή, τι κάνει; Τα δίνει όλα στο εσωτερικό τουλάχιστον και προσπαθεί με κάθε τρόπο να φέρει επενδύσεις, να στηρίξει την πραγματική οικονομία, να καταπολεμήσει την ανεργία. Εμείς, όμως, επί πέντε μήνες, τα μόνα που κάναμε ήταν να επαναπροσλάβουμε τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, να διορίσουμε τα ρουσφέτια μας στο Δημόσιο και φυσικά να ξανανοίξουμε την ΕΡΤ! Αυτό θα πει σχέδιο!

ΚΑΙ ΕΤΣΙ, συνεχίζουμε να είμαστε μια χώρα που δεν παράγει, που δημιουργεί ανεργία και φτώχεια και που χωρίς τη χρηματοδότηση των ξένων δεν μπορεί να βγάλει ούτε τη… βδομάδα! Πήραμε λοιπόν το περήφανο «όχι» μας και σπεύσαμε σαν περήφανοι… ζήτουλες στο «και πέντε» να ζητήσουμε νέο μνημόνιο, αλλά και ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ολίγων εβδομάδων, μπας και αποφύγουμε την πλήρη κατάρρευση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος!

Ο ΑΛΕΞΗΣ Τσίπρας, πάντως, βγήκε χαμογελαστός από τη σύνοδο της περασμένης Τρίτης –μάλλον ενθουσιάστηκε που του σέρβιρε καφέ με τα χεράκια της η Μέρκελ, παρότι ήταν της… παρηγοριάς– και δήλωσε για πολλοστή φορά αισιόδοξος! Το μόνο σίγουρο είναι ένα: δεν υπάρχει πλέον κανένα άλλοθι, ούτε για την κυβέρνηση ούτε για τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ζήτησε ισχυρή εντολή στις 25 Γενάρη και την έλαβε, ζήτησε δημοψήφισμα και το έκανε, ζήτησε περήφανο «όχι» στο δημοψήφισμα και το πήρε, ζήτησε εθνική συνεννόηση και συναίνεση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης –έστω και αργά– και την έχει και, μάλιστα, με την υπογραφή τριών κομμάτων φαρδιά πλατιά στο κοινό ανακοινωθέν (η τέταρτη του Καμμένου ήταν δεδομένη), με το οποίο ταξίδεψε στις Βρυξέλλες.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ, φυσικά, με μία προϋπόθεση, τόσο για τα συγκεκριμένα κόμματα της αντιπολίτευσης –ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι– όσο και για την πλειοψηφία του λαού που του έδωσε το περήφανο «όχι» που ζητούσε: να παραμείνει η χώρα στο ευρώ και στο σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και πώς τα αξιοποίησε όλα αυτά; Με το να πάει ο νέος υπουργός Οικονομικών –βγήκε και κάτι καλό έπειτα από τόση ταλαιπωρία, το… «Βαρουφάκης minister no more»!– και να κάνει μια γενική προφορική παρουσίαση στο Eurogroup, εξοργίζοντας αρκετούς συναδέλφους του που περίμεναν συγκεκριμένες προτάσεις, επειδή η κυβέρνηση και ο Τσίπρας συνεχίζουν να επιμένουν στη λήψη πολιτικής απόφασης, παρακάμπτοντας Θεσμούς και Eurogroup! Λες και οι ηγέτες της ευρωζώνης, με πρώτη και καλύτερη τη Μέρκελ, παρά τη διακοπή των διαπραγματεύσεων από την ελληνική κυβέρνηση, παρά το δημοψήφισμα και το περήφανο «όχι», θα του έλεγαν: «Ε, αφού θέλετε να παραμείνετε στην ευρωζώνη και συμφωνείτε και διακομματικά, δεν πειράζει, ό,τι έγινε… νερό κι αλάτι!»

ΤΟΣΟ ο πρωθυπουργός όσο και η κυβέρνηση δεν ήταν ανυποψίαστοι. Ήξεραν πολύ καλά ότι με την απόφασή τους για δημοψήφισμα και την απαίτηση του «όχι», αφού άφησαν να λήξει το πρόγραμμα και να βρεθούμε χωρίς δίχτυ προστασίας, αφού έκλεισαν τις τράπεζες και επέβαλαν ελέγχους κεφαλαίων, το μόνο που θα κέρδιζαν ήταν ένα εξίσου περήφανο «όχι» από τους δανειστές! Και έσπευσαν, για τελευταία φορά, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με βάση μια πρόταση την οποία μας ζήτησαν να απορρίψουμε στο δημοψήφισμα! Έτσι, το μόνο που έχουμε να περιμένουμε πλέον είναι ένα βαρύτατο μνημόνιο, το οποίο φυσικά πρέπει να ψηφιστεί και από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ…

ΑΝ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ τα λόγια του σοβαρού, κατά τα άλλα, Ευκλείδη Τσακαλώτου, ότι την προηγούμενη πρόταση τη θέσαμε σε δημοψήφισμα επειδή δεν θα περνούσε από τη Βουλή, δηλαδή από την κυβερνητική πλειοψηφία, αναρωτιέται κανείς πώς θα περάσει τώρα, αφού πρόκειται ουσιαστικά για την ίδια και… χειρότερη! Πράγματι, σύντροφοι, η μπάλα είναι στο δικό σας γήπεδο, μόνο που το γήπεδο είναι η Ελλάδα και για πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική της ιστορία κινδυνεύει να πέσει στη β΄ κατηγορία…

ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ MINISTER NO MORE – THANK… GOD!

Πράγματι, ο Γιάνης θα μείνει στην ιστορία! Όχι ακριβώς όπως θα ήθελε ο ίδιος βέβαια, ως ο αντισυμβατικός, ασυμβίβαστος ροκ σταρ της πολιτικής ζωής, αλλά ως ο μοιραίος υπουργός Οικονομικών της χώρας που στην πιο δύσκολη φάση της ιστορίας της έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να την εξευτελίσει παγκοσμίως και να την αποτελειώσει! «Είναι τιμή μου η απαίτηση των δανειστών» μας είπε, αφού… τον παραίτησε επιτέλους ο Τσίπρας. Ναι, τώρα τους έκανες τα μούτρα κρέας! Αφού πρώτα τους αποκάλεσε μέχρι και τρομοκράτες, αφού τους ηχογράφησε με το κινητό του στη διάρκεια του Eurogroup (!) και αφού, κάθε φορά που πετούσε μια… βόμβα –επιζήμια για την Ελλάδα– στα ξένα ΜΜΕ, την έπαιρνε πίσω μέσω twitter, νιώθει και υπερηφάνεια που τον «έφαγαν» οι τρομοκράτες!

Πάντα τέτοια, Γιάνη! Δεν ανησυχούμε, εξάλλου, για το μέλλον σου, αυτό είναι εξασφαλισμένο! Ήδη, η παραίτηση έγινε αφορμή για διαφήμιση του νέου του βιβλίου! Να δείτε που θα ακολουθήσει και αυτός την καριέρα του ΓΑΠ – διαλέξεις στο εξωτερικό, ακριβοπληρωμένες φυσικά, για το πώς μπορείς να καταστρέψεις μια χώρα μέσα σε πέντε μήνες!

Τα σχόλια είναι κλειστά.