Στον αέρα
Του Ηλία Κανέλλη
Οι χθεσινές επισκέψεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του Πρωθυπουργού στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ήταν συστατικά ενός ακόμα επικοινωνιακού θεάτρου, παραστάσεις αφόρητα επιφανειακές. Ο μεν Αλέξης Τσίπρας ξεπάγωσε το ίδιο σενάριο που έχει τίτλο «Εκλογές εδώ και τώρα». Λες και το εύρος της δημοκρατίας μετριέται υποχρεωτικά με τη συχνότητα διεξαγωγής των εθνικών εκλογών, λες κι αν είχαμε εκλογές κάθε χρόνο ή ανά εξάμηνο η δημοκρατία θα δούλευε αρμονικότατα «στη χώρα όπου γεννήθηκε» κατά την κοινοτοπία του εθνοαριστερου αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ. Για ακόμα μια φορά (ποσοστή;), ο κ. Τσίπρας αρπάζεται από τις δημοσκοπήσεις, για να προεξοφλήσει έναν πολιτυχό θρίαμβο, τον οποίο συνδυάζει με μια πολιτική υποτίθεται αριστερής απείθειας προς τους δανειστές και εταίρους.
Μια πολιτική που αδυνατεί να υποσχεθεί την ασφαλή συνέχεια της χρηματοδότησης της χώρας, απειλώντας να την βυθίσει εκ νέου στην αβεβαιότητα. Ο Αντώνης Σαμαράς, από τη δική του πλευρά, υποσχόμενος απαλλαγή από τα Μνημόνια, στην ουσία έχει εγκλωβιστεί στη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν χρειαστεί να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, όταν δηλαδή χρειαστεί να αντιμετωπιστούν τα ληξιπρόθεσμα χρέη 70 δισ. ευρώ του Δημοσίου και τα 80 δισ. ευρώ των κόκκινων δανείων, τα παραμυθία θα τελειώσουν.
Η χώρα, παράλληλα με το περαιτέρω συμμάζεμα των δημοσιονομικών της, θα έχει ανάγκη περαιτέρω στήριξης. Και αυτή δεν μπορεί παρά να σημαίνει ένα τρίτο Μνημόνιο – και Μνημόνιο σημαίνει κανόνες, υποχρεώσεις, διεθνή επιτήρηση.
Σκληρό; Είναι η πραγματικότητα. Την οποία αντί να την αντιμετωπίσουν οι υπεύθυνοι υποτίθεται πολιτικοί αρχηγοί, ανταλλάσσουν φθαρμένα βέλη. Και στο μεταξύ, η προεδρική εκλογή κινδυνεύει να μετατραπεί σε δαμόκλειο σπάθη της ομαλότητας.
ΥΓ. Σήμερα, ανακοινώθηκε, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα επισκεφτεί και ο Φώτης Κουβέλης, της ΔΗΜΑΡ. Τι θα μπορούσε να διεκδικήσει ένας πολιτικός που αυτοακυρώθηκε; Πιθανότατα, να τραβήξει μια σέλφι στην προεδρική πολυθρόνα.
Αναδημοσίευση από τα «Νέα»
Τα σχόλια είναι κλειστά.