Ραλλία Χρηστίδου: «Προχωράω μπροστά με όπλο την αγάπη»-Συνέντευξη στο «Καρφί»

Της Δέσποινας Καραγιαννοπούλου

«Όσο μεγαλώνω, γίνομαι και πιο διαλλακτική με τους φίλους μου». Η Ραλλία Χρηστίδου, μουσικός και τραγουδίστρια, μπορεί, όπως οι περισσότεροι γνωρίζουν, να ξεκίνησε την καριέρα της από το τηλεοπτικό Fame Story, αλλά από την ηλικία των 7 ετών διδάχθηκε κλασική κιθάρα και στη συνέχεια ανώτερα θεωρητικά αποφοιτώντας από το Ωδείο Αθηνών με αριστείο. Γεννημένη το 1979, αποφοίτησε από το Αρσάκειο Τοσίτσειο το 1997, ενώ δραστηριοποιήθηκε στον καλλιτεχνικό τομέα συμμετέχοντας σε παραστάσεις στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Με όπλο λοιπόν την αγάπη. Είναι η τελευταία σας δισκογραφική δουλειά. Tι μπορείς να καταφέρεις με την αγάπη;

Τα πάντα. Με τη δύναμη που αναβλύζει μπορούμε να ξεπεράσουμε τις όποιες δυσκολίες μας έρθουν στη ζωή. Για να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε, όμως, πρέπει πρώτα να αγαπήσουμε τους εαυτούς μας. Μόνο έτσι θα γνωρίσουμε το μεγαλείο της και θα μπορέσουμε πραγματικά να αφεθούμε στο δεύτερο σημαντικότερο για μένα κρίκο της ζωής που δεν είναι άλλος από την πραγματική φιλία. Η οποία, αν και είναι δύσκολο να τη βρεις, άμα καταφέρεις να την ανακαλύψεις σε παρασέρνει σε πανέμορφα μονοπάτια που είναι αδύνατο κανείς να περπατήσει μόνος του. Δεν μπορώ να σκεφτώ τον εαυτό μου χωρίς τους αγαπημένους μου φίλους. Ακόμη κι αν τύχει να μαλώσω μαζί τους, θέλω την αμέσως επόμενη στιγμή να τα βρούμε. Και βλέπω ότι όσο μεγαλώνω γίνομαι πιο διαλλακτική στις φιλίες μου. Νερώνω ευκολότερα πια το κρασί μου.

Στα όμορφα μονοπάτια της ζωής συγκαταλέγεται και η μουσική; 

Ναι! Η μουσική για μένα είναι ένα μονοπάτι με αρχή και χωρίς τέλος. Ένα μονοπάτι που με έβαλε ο αγαπημένος μου παππούς. Αυτός με παρότρυνε να πιάσω 3 χρονών το χειροποίητο κιθαρόνι του. Βλέποντας τον παππού Ματθαίο να παίζει και να τραγουδά, ερωτεύτηκα τον ήχο της κιθάρας, το σχήμα της, τον τρόπο που πάλλονταν οι χορδές της, ερωτεύτηκα την bellcanto φωνή του και αργότερα όταν η γιαγιά Ραλλία με πήγε στο Ωδείο για να μη μείνω αυτοδίδακτη, μας θυμάμαι να τραγουδάμε στην κουζίνα. Για τους Μικρασιάτες, όπως εμείς, η κουζίνα είναι το σπουδαιότερο δωμάτιο, η εστία της οικογένειας, όλα εκεί στο τραπέζι εξομολογούνται.

Αυτές οι αναμνήσεις σάς πονούν;

Δεν θα το έλεγα. Είναι όμορφες αναμνήσεις, χαραγμένες στη μνήμη και την καρδιά μου. Πολλές φορές όταν επισκέπτομαι τη μητέρα μου συζητάμε για τα παλιά και το αστείο είναι ότι όταν προσπαθεί να μου θυμίσει κάτι από εκείνα τα χρόνια, αν αυτό δεν έχει σχέση με τον παππού και τη γιαγιά μου δεν το θυμάμαι.
Fame Story. Τι κερδίσατε και τι χάσατε από τη συμμετοχή σας στο τηλεοπτικό παιχνίδι;

Κέρδισα περισσότερα από ό,τι έχασα. Κέρδισα επιτυχία και πολύ καλές συνεργασίες. Ήξερα ότι υπάρχει και η αρνητική πλευρά του νομίσματος, όπως τα σχόλια ζήλιας που ποτέ δεν έχουν βάση.  Είναι το τίμημα όταν υπερεκθέτεις τον εαυτό σου στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Πάντως, πιστεύω ότι κανένας -και αναφέρομαι πιο πολύ στους αρνητικούς σχολιαστές μου- δεν αμφισβήτησε ποτέ τη χροιά της φωνής μου, τη μουσική μου παιδεία.

Ουσιαστικά πότε ξεκινά η επαγγελματική σας καριέρα;

Το χειμώνα του 2004-2005. Τότε ξεκινάω την επαγγελματική μου πια live καριέρα, δίπλα στους Γ. Κότσιρα, Μ. Φάμελλο και Μ. Ασλανίδου. Ακολουθούν συνεργασίες με τους Ε. Τσαλιγοπούλου, Μ. Πυροβολάκη, Α. Μπάμπαλη, Μ. Λιδάκη, Μύρ. Στρατή, Β. Παπακωνσταντίνου, Σ. Μπουλά, Λ. Παπαδόπουλο, Γ. Ζουγανέλη, Λ. Παπαδόπουλο, Χ. Δάντη, Σ. Βογιατζάκη, Δ. Κοργιαλά, Γ. Καραδήμο και την Ευρυδίκη. Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει συνολικά 6 δισκογραφικές δουλειές μου, στις οποίες έχω υπογράψει συνθετικά και στιχουργικά πολλά από τα τραγούδια.

Θα σταθώ στο «Άσπρο Γιασεμί» που περιέχεται στον τελευταίο σας δίσκο και το οποίο πριν από μερικές ημέρες συνοδεύτηκε και από video clip. Διάβασα κάποιες δηλώσεις σας ότι το γράψατε για να σας φτιάχνει το κέφι. Τι σημαίνει για σας κέφι;

Σημαίνει γέλιο, όμορφες εικόνες και πλούσια αρώματα. Ολα αυτά τα έχει το «Άσπρο Γιασεμί», που το έγραψα σε μία στιγμή που δεν ήμουν καλά ψυχολογικά για να μου φτιάχνει το κέφι.  Η συνέχεια ήταν το video clip, που δημιούργησα με την πολύ καλή μου φίλη Σμαράγδα Κωνσταντογιάννη.  Πρωταγωνίστρια είναι η «κόρη λυγερή» που πίστεψε τα «συννεφογραμμένα σ’ αγαπώ» του αγαπημένου της. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στον Άγιο Κωνσταντίνο της Φθιώτιδας και όλοι οι συντελεστές που έπαιξαν είναι οι δικοί μου άνθρωποι, οι φίλοι μου… η Χρύσα Κλούβα, η Σοφία Βογιατζάκη, η Παρθένα Χοροζίδου και ο Πατρίκιος Κωστής!

Πού θα σας βρει το φετινό καλοκαίρι;

Στο Χάραμα στην Πάτρα, όπου και θα εμφανίζομαι κάθε Παρασκευή και Σάββατο. Σε αυτή την πόλη έπιασα λιμάνι για φέτος και εκεί θα περάσω το καλοκαίρι μου.

Πριν από λίγο καιρό αποφασίσατε να μεταπηδήσετε σε νέα δισκογραφική εταιρεία, τη ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ. Ποιοι λόγοι σας οδήγησαν σε αυτή σας την απόφαση;

Ύστερα από δύο χρόνια αναζήτησης και προβληματισμού εντός και εκτός μουσικής, αποφάσισα να συνεργαστώ με τη ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ, ξεκινώντας λίγο από την αρχή. Ήθελα να συνεργαστώ με νέους δημιουργούς, να πειραματιστώ στην ισπανική γλώσσα, αλλά και να οδηγήσω τον εαυτό μου σε νέους έντεχνους μουσικούς δρόμους. Σε αυτή την περιπέτεια συναντιέμαι δημιουργικά με ένα φίλο από τα παλιά, τον εξαίρετο Γιάννη Κότσιρα. Ο οποίος είναι παραγωγός του δίσκου που κυκλοφορεί από τη ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ, έχει συνθέσει τη μουσική σε ένα τραγούδι, το «Δικιά σου», που ήδη ακούγεται στα ραδιόφωνα, καθώς επίσης στίχους και μουσική σε άλλα δύο. Εγώ υπογράφω τη μουσική σε επτά τραγούδια και σε δύο έχω συμβάλει και στιχουργικά. Στο άλμπουμ αυτό συμμετέχουν επίσης οι δημιουργοί Στάθης Δρογώσης, Γιώργος Καραδήμος, Σταύρος Σταύρου, Ανδρέας Λάμπρου, Κωνσταντής Χανιώτης, Διονύσης Κωτσάκης. Για πρώτη φορά επίσης, συναντιέμαι δισκογραφικά σε ένα ζεϊμπέκικο με την ξεχωριστή Ρίτα Αντωνοπούλου. Στο δίσκο συμπεριλαμβάνεται και ένα ισπανικό ποίημα που μελοποίησα σε ένα υπέροχο tango, το οποίο ακούγεται στα ισπανικά και στα ελληνικά.