Πόσο θα αντέξει;

Του Σπύρου Γκουτζάνη

Πόσο θα αντέξει η κυβέρνηση, το ερώτημα είναι διάχυτο όχι μόνο στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία αλλά και στην κοινωνία.

Το υποτιθέμενο πολιτικό κεφάλαιο της νίκης στις εκλογές εξαντλείται γρήγορα αφού αρχίζει και καταγράφεται απώλεια στήριξης, όπως δείχνουν οι αυξανόμενες κοινωνικές αντιδράσεις και τα μεγάλα συλλαλητήρια. Είναι χαρακτηριστικές οι κραυγές αγωνίας της κυβέρνησης προς τους ευρωπαίους εταίρους, “για χαλάρωση του προγράμματος προκειμένου να διατηρηθεί η πολιτική σταθερότητα”.

Το πλέον χαρακτηριστικό είναι ο συμβιβασμός στο θέμα των κόκκινων δανείων. Από το “κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη” η κυβέρνηση κινδύνευσε να φθάσει στο “κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη…αν δεν πληρώσει”. Τελικά σαν φύλλο συκής διέσωσε το 25% των δανειοληπτών. Σύντομα οι τράπεζες θα αρχίσουν να πουλάνε τα δάνεια σε funds.

Η Παιδεία είναι σε κατάρρευση καθώς η μείωση των κρατικών ενισχύσεων σε σχέση με το 2011 φθάνει στο 80% ,με τον αρμόδιο υπουργό να κάνει ανακατανομή κονδυλίων απλά και μόνο για να λειτουργήσουν στοιχειωδώς η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Η δημόσια Υγεία είναι σε αποσύνθεση καθώς τα νοσοκομεία δεν μπορούν να λειτουργήσουν λόγω έλλειψης πόρων. Στο πλέον κρίσιμο θέμα το ασφαλιστικό, απέσυραν άρον-άρον το πόρισμα της Επιτροπής Σοφών δηλώνοντας ότι δεν δεσμεύει την κυβέρνηση, μέχρι να το ξαναφέρουν σαν κυβερνητική πρόταση σε λίγες ημέρες.

Συμπερασματικά το πρώτη φορά Αριστερά εξελίσσεται σε πρώτη φορά κατάρρευση σε Παιδεία και Υγεία, πρώτη φορά κατεδάφιση του ασφαλιστικού, πρώτη φορά εξοντωτική φορολογία στους αγρότες, πρώτη φορά πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας. Οι ελπίδες ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών θα της έδιναν περιθώριο χαλάρωσης για να διασφαλιστεί η πολιτική σταθερότητα αποδείχθηκαν φρούδες. Είναι γραφική πλέον η προσπάθεια του πρωθυπουργού να κάνει δήθεν πολιτική διαπραγμάτευση με τηλεφωνήματα σε Μέρκελ, Γιούνκερ κλπ, κάθε φορά που οι συζητήσεις με την τρόικα φθάνουν σε αδιέξοδο. Ακόμη και η προσπάθεια για σύνδεση του προσφυγικού με το δημοσιονομικό όχι απλώς απέτυχε, αλλά οι ατυχείς χειρισμοί των ανοικτών συνόρων θα μετατρέψουν την χώρα σε αποθήκη μεταναστών. Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση που έχει ανοίξει τις αγκαλιές της στους κατατρεγμένους και τους εκμεταλλεύεται επικοινωνιακά, δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε καν τα στοιχειώδη στους χώρους υποδοχής. Με την επίσκεψη στην Τουρκία πέτυχε δε να συνδέσει το προσφυγικό με τα εθνικά θέματα. Τί νόημα έχει η τριμερής Γερμανία-Τουρκία-Ελλάδα εάν όχι ανταλλάγματα στα ελληνοτουρκικά έναντι ρυθμίσεων στο προσφυγικό;

Αναδημοσίευση από protothema.gr