Πωλείται όπως είναι «επιπλωμένη» η Ελλάδα!

Περισσότερα από 70.000 ακίνητα του Δημοσίου βγαίνουν στο σφυρί για να συγκεντρωθούν τα 50 δισ. ευρώ, που απαιτούν οι δανειστές

Της Δέσποινας Καραγιαννοπούλου

Στο… σφυρί βγαίνει η Ελλάδα, καθώς περισσότερα από 70.000 ακίνητα αναμένεται να ενταχθούν στο νέο ταμείο των 50 δισ. ευρώ, που συμφώνησε η κυβέρνηση με τους δανειστές της στο τρίτο μνημόνιο.

Στο νέο υπερ-ταμείο θα μεταφερθούν ακίνητα-φιλέτα του Δημοσίου εντός και εκτός Ελλάδος, νησιά, βραχονησίδες και παραλίες, αγροτικές εκτάσεις, ακίνητα τραπεζών, αυτοκινητόδρομοι και περιφερειακά αεροδρόμια, πρώην «Ξενία», μαρίνες, κάμπινγκ, γκολφ, χιονοδρομικά κέντρα, μουσεία, σπήλαια, τουριστικά περίπτερα, ιαματικές πηγές αλλά και ολυμπιακά ακίνητα.

Ωστόσο, κανείς από την κυβέρνηση δεν έχει ενημερώσει ακόμη τον ελληνικό λαό εκτενώς για το ποιος θα είναι ο κύριος μέτοχος του «ταμείου», ποιες θα είναι οι «δικλίδες» που έχουν απαιτήσει οι δανειστές και οι οποίες αφορούν όχι μόνο τον διοικητικό έλεγχο του «ταμείου» αλλά και τη ροή των εσόδων, καθώς και ποιοι θα κάνουν τις επιλογές των περιουσιακών στοιχείων που θα εντάσσονται σε αυτό.

Μέχρι στιγμής αυτό που ξέρουμε είναι ότι από τα συνολικά έσοδα των 50 δισ. ευρώ, που εκτιμάται ότι θα συγκεντρωθούν από την αξιοποίηση των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων, τα 25 δισ. ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Από τα υπόλοιπα 25 δισ. ευρώ, το 50% (12,5 δισ. ευρώ) θα διατεθεί για την αποπληρωμή του χρέους και τα άλλα 12,5 δισ. για επενδύσεις.

Πάντως πολλά ερωτήματα γεννιούνται για το αν τελικά αυτός ο στόχος των 50 δισ. ευρώ που έχει τεθεί, είναι εφικτός.

ΓΙΑΤΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΥΧΕΙ

Αν λάβουμε μέχρι στιγμής υπόψη τη λειτουργία και δράση του ΤΑΙΠΕΔ, αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να γίνει.

Είναι ενδεικτικό ότι από τα συνολικά 994 περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού Δημοσίου που έχουν περιέλθει μέχρι σήμερα προς αξιοποίηση στην ομπρέλα του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, μόλις 49 έχουν βρει τον δρόμο της αξιοποίησης και επιπλέον 945 βρίσκονται στην αναμονή.

Την ίδια στιγμή, οι διοικήσεις του ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο ιδρύθηκε επί πρωθυπουργίας Γ. Παπανδρέου, αμείβονταν πλουσιοπάροχα από τον Έλληνα φορολογούμενο. Είναι ενδεικτικό ότι οι δαπάνες του ελληνικού Δημοσίου για τους συμβούλους αποκρατικοποιήσεων, οι περισσότεροι από τους οποίους προσελήφθησαν με απευθείας αναθέσεις, άγγιξαν τα 29 εκατ. ευρώ.

Αν λάβουμε υπόψη την προηγούμενη εμπειρία και το γεγονός ότι πολλοί διαγωνισμοί του ΤΑΙΠΕΔ που έγιναν κρίθηκαν άγονοι, αφού δεν εμφανίστηκε κανένας υποψήφιος, τότε η επιτυχία του νέου υπερ-ταμείου θεωρείται μάλλον απίθανη.

Στο ΤΑΙΠΕΔ, ως Ταμείο Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας, χρεώθηκε πλήθος αρνητικών δημοσιευμάτων που είχαν να κάνουν με διαγωνισμούς για την εκμετάλλευση πολύ γνωστών παραλιών, όπως η Ελαφόνησος. Το «λάθος» που έγινε –και πολύ εκτιμούν ότι θα γίνει ξανά– είναι ότι έμπαινε πωλητήριο ακόμη και σε περιουσία που εκ των πραγμάτων δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί. Βγήκαν, για παράδειγμα, προς πώληση παραλίες απίστευτου φυσικού κάλλους ή περιοχές προστατευόμενες από το δίκτυο Natura κ.λπ.

Αυτό θα επιχειρηθεί να γίνει ξανά και με το νέο ταμείο, θα συναντήσει όμως τις οργισμένες αντιδράσεις κατοίκων, φορέων αλλά και του ίδιου του ελληνικού λαού.

ΞΑΝΑΖΕΣΤΑΜΕΝΟ ΦΑΓΗΤΟ

Αν πίστεψε κανείς ότι η πρόταση της Γερμανίας ήταν πρωτότυπη, δεν έχει παρά να μελετήσει όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στις διαπραγματεύσεις.

Στο μακρινό 2008 και πριν η Eλλάδα ζητήσει τη βοήθεια του ΔNT αμερικανικός επενδυτικός οίκος πρότεινε στην κυβέρνηση Kαραμανλή να δημιουργήσει ένα υπερ-ταμείο με περιουσιακά στοιχεία 50 δισ. ευρώ και με βασικό σκεπτικό να προχωρήσει κάποιου είδους τιτλοποίηση. Ήταν η εποχή που ακόμη το real estate «πετούσε» και η Eλλάδα δεν είχε απαξιωθεί ακόμη στη διεθνή οικονομική πραγματικότητα.

Tο ίδιο σχέδιο παρουσιάστηκε και στην επόμενη κυβέρνηση Παπανδρέου με την προσθήκη της δημιουργίας εταιρείας Holding, στην οποία θα παραχωρούνταν τα ακίνητα και άλλη περιουσία και αυτή θα δανειζόταν από τις αγορές. Tο σχέδιο δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

ΣΧΕΔΙΟ «ΕΥΡΗΚΑ»

Λίγο καιρό μετά, μια γερμανική εταιρεία έβαλε τη δική της πινελιά στο σίριαλ της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας με στόχο την απομείωση του χρέους. H Roland Berger μέσω του Mάρκους Kράαλ παρουσίασε μια πρόταση με την ονομασία «Eureka», που προέβλεπε πάνω κάτω αυτά που πρότειναν και τελευταίως. Δηλαδή:

• Δημιουργία εταιρείας συμμετοχών με έδρα το Λουξεμβούργο.
• H εταιρεία θα εξαγοραζόταν από την Eυρωπαϊκή Eνωση, η οποία και θα κατέβαλλε στην Eλλάδα 125 δισ. ευρώ για αντίστοιχης (δυνητικής) αποτίμησης περιουσιακά στοιχεία, ώστε η Aθήνα να αποπληρώσει το χρέος της και να το μειώσει κοντά στο 88% του AEΠ με τα τότε δεδομένα.
• Θα γινόταν ομαδοποίηση περιουσιακών στοιχείων (τράπεζες, βιομηχανίες, υποδομές, ακίνητα κ.ά., αξίας 125 δισ. ευρώ) που θα εξαγοράζονταν από έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό, ο οποίος θα μπορούσε να είναι ο EFSF. Mε τα 125 δισ. ευρώ που θα έπαιρνε η Eλλάδα θα μπορούσε να γίνει άμεση επαναγορά ελληνικών κρατικών τίτλων, που έχουν στα χέρια τους η Eυρωπαϊκή Kεντρική Tράπεζα, ευρωπαϊκές τράπεζες, αλλά και χώρες της ευρωζώνης.

Tο σχέδιο αυτό απορρίφθηκε μετ’ επαίνων, καθώς ήταν φανερό ότι ουσιαστικά γινόταν εκχώρηση της δημόσιας ελληνικής περιουσίας σε ξένους και μάλιστα σε μια εταιρεία που είχε έδρα στο εξωτερικό.

H RBSC ιδρύθηκε το 1967 στο Mόναχο, σταδιακά εξελίχθηκε σε μια από τις σπουδαιότερες εταιρείες διεθνώς, ενώ τα τελευταία χρόνια θεωρείται από τους άτυπους συμβούλους Γερμανών πολιτικών, υπουργών Oικονομιών και του περίφημου Συνδέσμου Bιομηχανικών DBI.

ΣΧΕΔΙΟ «AΡΧΙΜΗΔΗΣ»

Λίγους μήνες μετά ήρθε η… ελληνική απάντηση στο σχέδιο της γερμανικής εταιρείας. H απάντηση είχε τον τίτλο «Aρχιμήδης» ως αντίβαρο στο σχέδιο «Eύρηκα». Tο σχέδιο παρουσιάστηκε από την πρωτοβουλία «Kάππα», στην οποία συμμετείχαν ο Στ. Mάνος, ο Γ. Στουρνάρας και στελέχη του real estate.

Mε την πρόταση θα μπορούσε η χώρα να αντλήσει πάνω από 100 δισ. ευρώ, αξιοποιώντας την τεράστια κρατική ακίνητη περιουσία.

H πρόταση περιελάμβανε τα εξής:

1. Aποτίμηση από δύο διαφορετικούς αποτιμητές διεθνούς κύρους της αξίας της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Tότε είχε εκτιμηθεί ότι η αξία αυτή έφτανε τα 300 δισ. ευρώ.
2. Δημιουργία δέκα εταιρειών στις οποίες θα περνούν τα ακίνητα του κράτους ομαδοποιημένα.
3. H κάθε εταιρεία θα προχωρεί στην έκδοση ομολόγου, το οποίο θα έχει την εγγύηση των ακινήτων του Δημοσίου. Tο ομόλογο αυτό θα είναι μακροπρόθεσμης διάρκειας (δηλαδή από 10 έτη και πάνω) με υψηλή αξιολόγηση, δεδομένου ότι η εγγύησή του θα είναι τα ακίνητα του Δημοσίου.
4. Tα ομόλογα αυτά θα τα αγοράζουν ιδιώτες επενδυτές, τράπεζες ή ακόμα και ο Eυρωπαϊκός Mηχανισμός Στήριξης (EFSF).
5. Στο τέλος της διάρκειας του ομολόγου, και εφόσον το Δημόσιο αποπληρώσει το ποσό, η ακίνητη περιουσία θα επιστραφεί στην κυριότητα του κράτους. Aυτή ήταν μια μεγάλη διαφορά με τα υπόλοιπα σχέδια, καθώς με τα call οptions το ελληνικό Δημόσιο αποκτούσε το δικαίωμα επαναγοράς. Eάν το Δημόσιο δεν μπορεί να καλύψει τις υποχρεώσεις του, τότε το ομόλογο θα μετατρέπεται κατευθείαν σε μετοχές των εταιρειών που το εξέδωσαν και η εκάστοτε εταιρεία θα περνά στον έλεγχο των δανειστών-αγοραστών του κάθε ομολόγου.
6. H σημαντική λεπτομέρεια που καθιστά το σχέδιο ελκυστικό είναι ότι ανά πάσα στιγμή το κράτος θα έχει ταμειακά διαθέσιμα, θα μπορεί να αγοράζει το ομόλογο και να ανακτά την κυριότητα των ακινήτων. Δηλαδή, βάσει της συμφωνίας, οι δανειστές θα είναι υποχρεωμένοι να αποδεχτούν την προεξόφληση του ομολόγου και δεν θα έχουν κανένα δικαίωμα επί των ακινήτων, που θα είναι η εγγύησή του.

Mε τον τρόπο αυτόν εκτιμάται ότι το Δημόσιο μπορεί να αντλήσει αμέσως ποσά που ξεπερνούν τα 100 δισ. ευρώ και να τα χρησιμοποιήσει για τη μείωση του χρέους κατά περίπου 50%-60% του AEΠ.

Τα 10 φιλέτα κατά τη «Washington Post» και η λίστα της «Βild»

Προς πώληση έχουν βγάλει τα διεθνή ΜΜΕ την Ελλάδα μετά την επίτευξη της συμφωνίας.

Το «TIME» και το «Business Insider» ασχολούνται με τα νησιά, ενώ η «Washington Post» με άλλα περιουσιακά στοιχεία. Όλα αυτά, εξαιτίας του όρου στη συμφωνία για πώληση ακινήτων και ιδιωτικοποιήσεις, με στόχο τη συγκέντρωση 50 δισ. ευρώ. Σε αυτό το πλαίσιο η «Washington Post» επέλεξε τα 10 πιο ενδιαφέροντα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου, που διατίθενται προς πώληση. Η αμερικανική εφημερίδα έκανε αυτή την επιλογή από το ΤΑΙΠΕΔ.

 

1. Ιαματικά λουτρά Πρόκειται για τέσσερις ιαματικές πηγές.

 

2. Διεθνές Αεροδρόμιο Αθηνών Το 30% των μετοχών.

 

3. ΕΥΔΑΠ  Το 61% των μετοχών.

 

4. Boutique Hotels Πρόκειται για 15 ξενοδοχεία.

 

5. Ελληνικά Πετρέλαια Αφορά το 35%.

 

6. ΕΛΤΑ Αφορά το 90%.

 

7. Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας

 

8· ΔΕΗ Το 17% των μετοχών.

 

9. Εγνατία Οδός

 

10. Ολυμπιακά ακίνητα.

Πωλούνται τρία από αυτά. Το Κωπηλατοδρόμιο στον Σχοινιά, το Ιππικό κέντρο στο Μαρκόπουλο και το Ολυμπιακό κέντρο στο Γαλάτσι.

Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ «BILD»

Τη λίστα των ιδιωτικοποιήσεων μετά τη συμφωνία της Ελλάδας με τους Θεσμούς παρουσιάζει η γερμανική «Bild», η οποία δημοσιεύει αναλυτικό κατάλογο με τα περιουσιακά στοιχεία που πρόκειται να εκποιηθούν:

 

► μαρίνες, π.χ., στην Επίδαυρο ή στο νησί της Ύδρας (τιμή ασαφής)

 

Λιμάνια ► ΟΛΠ – ΟΛΘ (αναμενόμενα έσοδα: 600 εκατ. ευρώ)

 

Μερικά από τα 6.000 νησιά θα μπορούσε να είναι στη λίστα (όπως και στην κυβερνητική έκθεση του 2013). Ήδη ο Αμερικανός δισεκατομμυριούχος Γουόρεν Μπάφετ αγόρασε το νησί του Αγίου Θωμά για περίπου 15 εκατ. ευρώ.

 

► παραλίες, π.χ. στην Ερμιόνη, στην Πελοπόννησο

 

► 14 περιφερειακά αεροδρόμια, μεταξύ των οποίων η Ρόδος, Κέρκυρα, Κως (αναμενόμενα έσοδα: 1,3 δισ. ευρώ)

 

► 2 Airbus (τιμή: 10 εκατ. ευρώ)

 

► 2.500 κτίρια του υπουργείου Πολιτισμού, το κτίριο των σιδηροδρόμων, αλλά και κτίρια στο εξωτερικό (συμπεριλαμβανομένων της Ουάσινγκτον και της Νέας Υόρκης)

 

► 77.332 στρέμματα δημόσιας γης

 

► ιαματικές πηγές, όπως στις Θερμοπύλες (Κεντρική Ελλάδα)

 

► στάδια και αίθουσες των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, για παράδειγμα «Ολυμπιακό Κέντρο Γαλατσίου» (91 εκτάρια)

 

► πολλά ξενοδοχεία (συμπεριλαμβανομένης της Ρόδου)

 

► η πρώην αμερικανική αεροπορική βάση του Ηρακλείου στην Κρήτη.