Πρόσφορο έδαφος για συμμαχίες στην Ιταλία ελπίζει να βρει ο Τσίπρας

Στην πράξη αρχίζει να δοκιμάζεται απο σήμερα το εγχείρημα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να συμπτύξει μέτωπο με ευρωπαίους ηγέτες που διαφωνούν με τη συνταγή λιτότητας του Βερολίνου (Ρεντσι, Ολάντ και ίσως Γιούνκερ) και ενώ γινεται σαφές οτι η γερμανικη κυβερνηση προσπαθεί να αποκόψει την Αθηνα απο τις εν δυνάμει συμμαχικές της χώρες: δεν ειναι τυχαίο οτι ειδικά την Ιταλία και την Γαλλία, στις οποίες εναποθέτει πολλες ελπίδες η Ελλαδα, η γερμανικη κυβερνηση τις εχει απο… κοντά – πριν και μετα απο τις επαφές που κάνει ή προγραμματίζει η Αθήνα το Βερολίνο κάνει τις δικές του παρεμβάσεις στις δυο αυτές χώρες.

Στο πλαίσιο αυτό και με δεδομένη την αρχική, τουλαχιστον, άρνηση των Μέρκελ – Σόιμπλε να αλλάξουν οτιδήποτε στην αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος, γινεται όλο και πιο αναγκαίο να εμπεδωθεί, μέσω της εξεύρεσης συγκεκριμένων συμμαχιών, ενα κλιμα σταθερότητας, που θα αποτρέψει για το επόμενο κρίσιμο διαστημα κραδασμούς στην ελληνικη οικονομία και το τραπεζικό σύστημα.

Ο κ. Τσίπρας, που ολοκληρώνει το πρωί την επίσκεψή του στην Κύπρο, μεταβαίνει το απόγευμα, στη Ρώμη για να συναντηθεί με τον Ιταλό ομόλογό του Ματέο Ρέντσι, ο οποίος εχει εκφραστεί υπέρ της στροφής της Ευρώπης απο τις πολιτικές λιτότητας σε αυτές της ανάπτυξης. Απο τον κεντροαριστερό Ιταλό ηγέτη ο Έλληνας πρωθυπουργός αναζητεί σαφείς ενδείξεις στήριξης της εκστρατείας του, γνωρίζοντας ότι το μήνυμα της πρώτης απο τις τρεις συναντήσεις που εχει αυτο το διήμερο θα ειναι εξαιρετικα σημαντικό (αύριο παει σε Βρυξέλλες για συναντηση με τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και στο Παρίσι για συνομιλίες με τον Φρανσουά Ολάντ).

Ενδεικτικό της κρισιμότητας που εχει η συναντηση με τον Ρέντσι, ειναι και το γεγονός οτι νωρίτερα το μεσημέρι θα βρεθει στην ιταλική πρωτεύουσα και ο υπουργός Οικονομικών Γιαννης Βαρουφακης για γεύμα εργασίας με τον Ιταλό ομόλογό του Πικοάν.

Στόχος της ελληνικής κυβέρνησης ειναι αυτο το πρωτο καθοριστικό διάστημα να εξασφαλίσει, με τη λεγόμενη «συμφωνία – γεφυρα», τη σταθερότητα στην ελληνικη οικονομία, μέσω της αδιατάρακτης ροής ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα, αλλά και χρόνο ώστε να παρουσιάσει ενα ολοκληρωμένο προγραμμα μεταρρυθμίσεων, με προσήλωση στην δημοσιονομική εξυγίανση, χωρις περαιτέρω περικοπές, το οποιο θα πείσει δανειστές και εταίρους να θέσουν το ελληνικό πρόβλημα σε νεα βάση.

Το δύσκολο στο εγχείρημα αυτο ειναι η κατηγορηματική της άρνηση να ολοκληρώσει το μνημονιακό προγραμμα, που αφησε στη μέση η προκάτοχός της και προϋποθέτει τη λήψη νέων σκληρών μέτρων, και, συνεπαγόμενα, να δεχθεί οποιαδήποτε συνεργασια με την τροικα, που εχει αποστολή την υλοποίηση αυτού του προγράμματος.

«Δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω σε αυτο» διαμηνύει στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Αλέξη Τσιπρα, παρά τις πιέσεις που ασκεί το Βερολίνο για υπαναχώρηση της Αθήνας.
Η κυβερνηση εκτιμά οτι ειναι λογικό να αντιδρούν οι Μερκελ και Σόιμπλε στην ελληνικη αυτή θέση, αλλα εκτιμά οτι σύντομα θα καμφθουν οι αντιρρήσεις τους, τόσο υπό την πίεση άλλων πλευρών, όπως η Ουάσιγκτον, η Κομισιόν και ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αλλα και εξαιτίας της ελληνικής διαβεβαίωσης οτι επιθυμεί τη συνεργασια με δανειστές και εταίρους, πάνω σε ενα προγραμμα μεταρρυθμίσεων και δεν επιδιώκει μονομερείς ενέργειες ή ρήξη.

Στο πλαίσιο αυτο εχει ενδιαφέρον να διαφηνιστεί σήμερα εάν η κινηση του κ. Βαρουφακη, που «τράβηξε» απο το τραπέζι της διαπραγμάτευσης το αίτημα για κούρεμα του χρέους, έναντι μιας άλλης βιώσιμης λύσης, αποτελεί πρωτοβουλία του υπουργού Οικονομικών (και για ποιο λογο προφανώς) ή συνειδητή κινηση της κυβέρνησης για να αποφορτίσει τις συζητήσεις και να διευκολύνει μια προσέγγιση με τους γερμανούς.

Σημειωτέον οτι η Αθηνα ήδη στρέφει την προσοχή της και πιθανόν προετοιμάζει απο την πλευρά της, την, έστω και άτυπη, συναντηση που θα εχει ο κ. Τσιπρας με την καγκελάριο Μερκελ στις 12 Φεβρουαρίου στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της ΕΕ. Κυβερνητικές πηγές εκτιμούν οτι μέχρι τότε θα πρεπει να έχουν γινει κάποια ουσιαστικά βήματα τουλαχιστον για τη διαδικασια με την οποια θα εξελιχθεί τους επόμενους μήνες η συζήτηση για το ελληνικό πρόβλημα.