Πάνω απ’ όλα οι μαθητές να μάθουν γράμματα

Του Γιάννη Μιχαήλ

Μια καινοφανή θεωρία διατύπωσε ο τιραντοφόρος πρόεδρος της ΟΛΜΕ Θεμιστοκλής Κοτσυφάκης. Ο κύριος αρχισυνδικαλιστής και γνωστό κομματικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ (ήταν υποψήφιος στις ευρωεκλογές), με το αγέρωχο –και αγέλαστο- ύφος που τον διακρίνει δήλωσε με εμβρίθεια για τις καταλήψεις στα σχολεία: «Οι κινητοποιήσεις κάνουν καλύτερους τους μαθητές». Εξ όσων, βέβαια, όλοι μας γνωρίζουμε, το διάβασμα κάνει καλύτερους τους μαθητές, αλλά ας μη διαφωνήσουμε με την άποψη ενός ειδήμονος, περί τα εκπαιδευτικά, ο οποίος –ειρήσθω- έχει την ειδικότητα του νοσηλευτή. Το θέμα που με απασχολεί, μετά τις δηλώσεις του κυρίου Θέμη είναι άλλο. Μέμφομαι την κακή μου… μοίρα, επειδή δεν γεννήθηκα την τελευταία 25ετία, οπότε  και φούντωσε  αυτή η «μόδα» των καταλήψεων στα σχολεία, μια παγκόσμια ελληνική πατέντα, στην οποία είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο ακόμα και σημερινοί πολιτικοί ηγέτες.

Σε κάποιες… παλαιότερες εποχές, στις οποίες έτυχε να διανύσουμε και εμείς, οι μαθητές πήγαιναν στα σχολεία και τα γυμνάσια για να μάθουν γράμματα, σε συνθήκες – μάλιστα- πιο δύσκολες από τις σημερινές. Και τότε η Ελλάδα ήταν φτωχή. Γι’ αυτό, τόσο οι μαθητές των Γυμνασίων, όσο και οι φοιτητές, τα καλοκαίρια δούλευαν σκληρά για να βοηθήσουν τους γονείς τους.

Και με όλες τις αντίξοες συνθήκες σπούδασαν και μορφώθηκαν. Η παιδεία-με την ευρεία έννοια- είχε πάντα προβλήματα στη χώρα μας, γιατί πορευόταν μέσα από συμπληγάδες. Όμως, οι μαθητές, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, έδιναν το «παρών» – έξι μέρες την εβδομάδα–  στα σχολεία, οι πρώτοι για να μαθαίνουν αυτά που τους δίδασκαν οι δεύτεροι.

Βέβαια, οι εποχές άλλαξαν συμπαρασύροντας και τις νοοτροπίες. Αλλά, βρε αδερφέ, βλέποντας χθες στις φατσούλες των 16αρηδων να διαδηλώνουν, φωνάζοντας το γνωστό σύνθημα: «δεν θα περάσει», ήταν σαν να έβλεπα, τα παιδιά της δεκαετίας του ΄80.  Καμιά καινούρια φαντασία. Σ΄ αυτήν τη χώρα, ότι στραβό οικοδομήθηκε με σαθρές αντιλήψεις, δεν αλλάζει με καμιά δύναμη.

Ακόμα και σήμερα, ύστερα από 5 χρόνια οικονομικής τραγωδίας, εκστομίζονται άκριτα φούμαρα,  από ελληναράδες κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές, με κέλυφος προστασίας πολιτικών κομμάτων.

Όμως, αυτή η νοοτροπία δηλητηριάζει τις νεανικές ψυχές, επειδή κάποιοι θέλουν να δικαιολογήσουν την συνδικαλιστική τους απολυταρχία.

Και αν τα νέα παιδιά παρασύρονται από τις σειρήνες, ας τα νουθετήσουν οι γονείς τους, προτρέποντάς τα να μάθουν γράμματα. Γιατί μόνο έτσι θα  μπορέσουν να επιβιώσουν αύριο στην παγκόσμια αγορά.