Οι πιο καταραμένες ταινίες στo σύγχρονo cinema

Όταν το «Γεφύρι της Άρτας» βρίσκει εφαρμογή στη μεγάλη οθόνη.

Μια ατυχία είναι πάντα σχεδόν αναπόφευκτη. Δύο ατυχίες «πονάνε» αλλά, ΟΚ ξεπερνιούνται. Όταν το κακό όμως τριτώνει και ο «Ασκός του Αιόλου» ανοίγει διάπλατα, τότε μιλάμε για καραμπινάτη ρίψη κατάρας. Και σε μερικές περιπτώσεις η γκαντεμιά είναι τόσο μεγάλη που ακόμα και το ευχέλαιο είναι μάταιο. Τελικά υπάρχουν ταινίες που ούτε ο Θεός ο ίδιος δεν ήθελε να γυριστούν. Κάποιοι όμως επέμειναν.

Η 3η βιογραφική ταινία για τον Steve Jobs

O Ashton Kutcher στο «Jobs» του 2013. Η αρχή της κατάρας…

Αν πιστεύαμε σε «δαιμόνια» και λοιπά υπερφύσικα, θα λέγαμε πως δεν χωρεί αμφιβολία ότι το φάντασμα του μακαρίτη ιδρυτή της Apple σαμποτάρει οποιαδήποτε απόπειρα κινηματογραφικής ενσάρκωσής του. To «Jobs» (2013) με τον Ashton Kutcher πήγε άπατο, το «iSteve»(2013) ήταν μια θλιβερή παρωδία και η τρίτη πιο πρόσφατη προσπάθεια αποδείχθηκε εντελώς αυτό που λέμε «φαρμακερή». Τα πράγματα έγιναν κάπως έτσι: η Sony ανακοινώνει μέσω twitter μια νέα ταινία για τον Jobs με συντελεστές τους David Fincher και Aaron Sorkin με τον Christian Bale στον κεντρικό ρόλο. Δεκαπέντε λεπτά μετά αναθεωρούν λέγοντας πως «ο Daivid Fincher μάλλον δεν θα σκηνοθετήσει» και κατόπιν τον κάνουν τράμπα με τον Danny Boyle. Ακολούθως ο Christian Bale γίνεται Leonardo Di Caprio, έξι μήνες μετά ανακοινώνεται πως οLeonardo Di Caprio έγινε πάλι Christian Bale, ο Bale τελικά αρνείται, ο κλήρος πέφτει διαδοχικά στους Matt Damon και Bradley Cooper, οι οποίοι δεν θέλουν με τίποτα, και κάπως έτσι η Sony εγκαταλείπει το project, όσο ο Steve Jobs απολαμβάνει από ψηλά το θέαμα δαγκώνοντας με ευχαρίστηση το μήλο του.

Οι δύο νέες ταινίες του Nicolas Cage

Το τελευταίο «διαμάντι» του Nicolas Cage…

Ή αλλιώς, ο άνθρωπος που έχει αφήσει την καριέρα του εδώ και καιρό να εξελίσσεται σ’ ένα ασταμάτητο ρεσιτάλ αναποδιάς κι αποτυχίας. Ενώ το θρίλερ «The Dying of the light» βρισκόταν στο στάδιο του μοντάζ όταν σκηνοθέτης του, Paul Schrader απομακρύνθηκε από το πόστο του γιατί σύμφωνα με τους παραγωγούς, είχε αλλάξει το σενάριο παρά τη θέλησή τους, με αποτέλεσμα η ταινία να μείνει ακέφαλη τελευταία στιγμή. Παρεμπιπτόντως, ο κύριος Schrader είναι ο άνθρωπος που στη διάρκεια κάτι γυρισμάτων έδειξε το πέος του στηLindsay Lohan «για να της δώσει υποκριτικό κίνητρο» όπως είχε πει ο ίδιος. Και σα να μην έφτανε μόνο αυτό, ο Cage το ίδιο διάστημα έπρεπε να αντιμετωπίσει με ψυχραιμία το γεγονός ότι η επίσημη πρεμιέρα της δεύτερης νέας ταινίας του, με τίτλο «Outcast» ακυρωνόταν στην Κίνα. Και όσο και να το κάνεις αυτό «τσούζει» ειδικά όταν η υπόθεση της ταινίας ξεκινάει κάπως έτσι: «Στην Κίνα του 12ου αιώνα…» Τόμπολα.

Το «Serena»

Τα τρυφερά τετ α τετ της Jennifer Lawrence με τον Bradley Cooper δεν αποδείχτηκαν αρκετά για να ξορκίσουν το κακό…

Η σύγχυση η ίδια. Όχι μόνο γιατί είναι ν’ απορείς με την αστοχία και την υπερβολή της, αλλά επίσης με το γεγονός ότι οι γκαντεμιές που συνέτρεξαν τόσο με τη δημιουργία όσο και με τη διανομή της κουράζουν και μόνο στην αναφορά τους. Το «Serena» γυριζόταν επί δυόμιση χρόνια. Πρώτη αναποδιά η αποχώρηση του Darren Aronofsky από το τιμόνι της σκηνοθεσίας και αντικατάστασή του από την Susanne Bier, η οποία πάλευε το υλικό στο μοντάζ για 18 ολόκληρους μήνες και όταν παρέδωσε στο στούντιο την τελική μορφή, οι αρμόδιοι ξίνισαν με τ’ αποτέλεσμα. Η ταινία κυκλοφόρησε σε πολύ περιορισμένη διανομή, οι κριτικοί της γύρισαν την πλάτη, ομοίως και οι πρωταγωνιστές της,Jennifer Lawrence και Bradley Cooper, οι οποίοι κατά το ίδιο διάστημα είχαν παίξει μαζί σε δυο άλλες ταινίες και έτρεχαν και δεν προλάβαιναν να δέχονται βραβεία, κοινώς είχαν καλύτερα πράγματα να κάνουν.

Το «Jane Got a Gun»

Μια εικόνα, χίλιες λέξεις.

Συνειρμικά ως τίτλος παραπέμπει στο «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του»,αλλά τα δεδομένα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η νέα ταινία της Natalie Portman απέχει χιλιόμετρα από την πιο παραπάνω εμβληματική. Όλα πήγαν στραβά από την πρώτη μέρα, όταν η σκηνοθέτης Lynne Ramsay(«Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν») παραιτήθηκε και ο πρωταγωνιστής Michael Fassbender αντικαταστάθηκε από τον Joel Edgerton, ο οποίος ήταν ήδη στο καστ. Το ρόλο του τελευταίου ανέλαβε για λίγο ο Jude Law, ο οποίος όμως επίσης εγκατέλειψε όταν έμαθε πως η Ramsay κούνησε το μαντήλι και ότι τη θέση της πήρε ο Gavin O’ Connor. Κατόπιν τον καταραμένο «ορφανό» ρόλο ανέλαβε ο Bradley Cooper.

Αλλά όχι για πολύ, αφού το στούντιο αναθεώρησε και ανάθεσε τελικά στον Ewan McGregor. Αν συνεχίζετε να διαβάζετε, έχετε πολλή υπομονή, μπράβο σας. Μετά τις απανωτές αλλαγές λοιπόν στους βασικούς συντελεστές, κρίθηκε απαραίτητο να ξαναγραφτεί το σενάριο, ενώ στο μεταξύ η παραγωγή έκανε και μια μήνυση στη Ramsay, την οποία θεώρησε πηγή όλων των προαναφερόμενων δεινών. Η πρεμιέρα της ταινίας μετατέθηκε από τον Αύγουστο του 2014 στον Φλεβάρη του 2015 και από ‘κει για το Σεπτέβρη του 2016. Yπομονή (λέμε τώρα).

Ο «Δον Κιχώτης» του Terry Gilliam

Ο Δον Κιχώτης προδώθηκε από κήλη.

Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε ότι ο διάσημος Aμερικανός σκηνοθέτης παλεύει να αποδώσει τη δική του εκδοχή για τον θρυλικό ήρωα του Miguel de Cervantes από τότε που οι Monty Python ήταν ακόμα ενεργοί. Είκοσι χρόνια ταλαιπωρείται και το σύμπαν έχει κάνει ό,τι μπορεί για να τον εμποδίσει. Τα πρώτα γυρίσματα με τον Johnny Depp το 1999 εξελίχθηκαν στο απόλυτο φιάσκο, όταν τα σκηνικά διαλύθηκαν από μια πλημμύρα και μερικές σκηνές συνέπεσαν με τις πτήσεις στρατιωτικών αεροπλάνων, οι οποίες κατέστρεψαν τον ήχο. Και σα να μην έφταναν αυτά, ο ηθοποιός που υποδυόταν τον Δον Κιχώτη, ο Jean Rochefort, έπαθε κήλη και έπρεπε να αποχωρήσει.

Τι άλλο; Α, ναι λόγω γραφειοκρατικών θεμάτων με τις ασφαλιστικές τα δικαιώματα τις ταινίας «πάγωσαν» για δέκα χρόνια, οπότε και το πρότζεκτ αναβλήθηκε μέχρι νεωτέρας. Ο Gilliam τότε αποφάσισε να ξεκινήσει γυρίσματα για το «Ο φανταστικός κόσμος του Δρ. Παρνάσους» με πρωταγωνιστή τον…Heath Ledger ο οποίος αν θυμάστε, πέθανε ενώ είχαν ήδη ξεκινήσει τα γυρίσματα…

Μετά το ξαφνικό χαμό του Ledger, ο σκηνοθέτης μοίρασε το ρόλο στον Colin Farrell, στον Johnny Depp και στο Jude Law.

Αλλά ο Gilliam αποδεικνύεται uber χαλκέντερος. Όταν τα δικαιώματα του «Δον Κιχώτη» απελευθερώθηκαν, το έπιασε απ’ την αρχή. Καλή τύχη ευχόμαστε, τη χρειάζεται απεγνωσμένα.