Ειδησεογραφικό site

Οι ασυγκράτητοι

41

Του Βασίλη Στεφανακίδη

Είθισται σε κάθε νέα κυβέρνηση να δίνεται ένα χρονικό περιθώριο ανοχής και συγκαταβατικότητας πριν ξεκινήσει η κριτική για τις πράξεις της και τους σχεδιασμούς της.

Η νέα κυβέρνηση των ολίγων ημερών θα είναι ίσως εξαίρεση στον άτυπο κανόνα γιατί, από τη μία, οι προσδοκίες που έχει ο κόσμος είναι μεγάλες και άμεσες αφού καλλιεργήθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα και, από την άλλη, οι ίδιοι οι νέοι υπουργοί είναι «ασυγκράτητοι» στο να εκπληρώσουν τις προεκλογικές υποσχέσεις τους.

Δεν περιμένουν καν τις προγραμματικές δηλώσεις που θα προετοιμάσουν οι λεγόμενοι «σοβαροί και ρεαλιστές» που βρίσκονται στον στενό πυρήνα των συνεργατών του πρωθυπουργού.

Για ένα πλάνο, για λίγα λεπτά δημοσιότητας και μερικά χειροκροτήματα από τους ακολούθους τους, κάποιοι υπουργοί φαίνεται να σηκώνουν ασύντακτα τη σημαία της επανάστασης αδιαφορώντας για τις συνέπειες, καθώς τώρα δεν είναι αντιπολίτευση αλλά κυβέρνηση.

Ετσι, οι πρώτες πανηγυρικές εξαγγελίες για πάγωμα των ιδιωτικοποιήσεων, επαναπροσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων, αυξήσεις μισθών και συντάξεων δημιούργησαν ένα μικρό σοκ στην κεφαλαιαγορά και στις αποδόσεις των ομολόγων, με αποτέλεσμα σε χρόνο dt να χαθούν κάποια δισεκατομμύρια από την κεφαλαιακή αξία των τραπεζών αλλά και των επιχειρήσεων.

Τα λεφτά όμως που χάθηκαν δεν είναι πρόβλημα μόνο για τους ιδιώτες μετόχους. Πρόβλημα πολύ μεγαλύτερο έχει το ΤΧΣ, δηλαδή το Ελληνικό Δημόσιο, καθώς βλέπει την αξία των μετοχών που έχει στα χέρια του και η οποία προέκυψε από δανεισμό της χώρας να εξατμίζεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων ανεξαρτήτως κομματικού χρώματος.

Μα, θα πει κανείς, οι «ασυγκράτητοι» υπουργοί δεν είπαν τίποτα περισσότερο από αυτά που έλεγε μια εβδομάδα πριν το κόμμα τους και περιλαμβάνονται σαφώς στο πρόγραμμά τους.

Σωστά, έτσι είναι. Μόνο όμως που για τους τύπους είναι προτιμότερο να γίνουν πρώτα οι προγραμματικές δηλώσεις, να ετοιμαστούν τα σχετικά νομοσχέδια, τα οποία μάλιστα απαιτούν χρόνο και κοινοβουλευτικές διαδικασίες, να έχουν προηγηθεί και οι πρώτες επαφές με τους δανειστές και μετά, εφόσον είναι εφικτό, ας βγουν και ας πανηγυρίσουν με νταούλια και βιολιά. Και όχι τώρα, που τα νταούλια τα χτυπούν οι αγορές και οι ξένοι επενδυτές σε ελληνικές τράπεζες, που παίρνουν τις ζημίες τους και φεύγουν άρον άρον. Κάποιοι απ’ αυτούς, μάλιστα, δεν θέλουν καν να ξανακούσουν για Ελλάδα.

Αν μάλιστα ερμηνεύσουν και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης που βγήκε να κατευνάσει τις αγορές λέγοντας ότι η νέα κυβέρνηση επιθυμεί τις επενδύσεις και διευκρίνισε ποιες θεωρεί επενδύσεις, ε, τότε καλά κάνουν και φεύγουν. Διότι, κατά τον κ. Δραγασάκη, η κυβέρνηση έχει έναν μακρύ κατάλογο επενδύσεων. Επενδύσεις παραγωγικές που πρέπει να συνοδεύονται από θέσεις εργασίας και να δημιουργούν υπεραξία στη χώρα. Επομένως, οι επενδύσεις σε μετοχές τραπεζών από τα funds ίσως και να μη θεωρούνται σημαντικές για την οικονομία της χώρας.

Δεν ξέρω ποια θα είναι η συνέχεια και πώς θα ξεμπλέξει η χώρα με τους δανειστές και τις απαιτήσεις τους αλλά, αν δεν ρίξουν και λίγο ρεαλισμό στο κυβερνητικό κοκτέιλ, βλέπω να κόβονται πολύ γρήγορα τα γέλια και η έπαρση της νίκης.

Αναδημοσίευση από Protothema.gr

Τα σχόλια είναι κλειστά.