Ειδησεογραφικό site

Νάσος Αθανασίου: Πέταξαν τον Σαμαρά σαν στυμμένη λεμονόκουπα – Συνέντευξη στο «Καρφί»

95

Του Γιώργου Γερόπουλου

«Η επομένη κυβέρνηση πρέπει να αντέξει εκεί που δεν άντεξε ο Σαμαράς» υπογραμμίζει ο Νάσος Αθανασίου, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Αττική, και δηλώνει ανοιχτός στις μετεκλογικές συνεργασίες με το ΠΑΣΟΚ και με το Ποτάμι ή τους Ανεξάρτητους, αρκεί να τοποθετηθούν πριν από τις εκλογές ότι διαφωνούν με τις μνημονιακές πολιτικές. Τάσσεται υπέρ της προεκλογικής συνεργασίας με τον Φώτη Κουβέλη και εκφράζει αισιοδοξία για μια κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, καθώς, όπως υποστηρίζει, θα βρει συμμάχους όσους διαφωνούν με την πολιτική της κ. Μέρκελ, όπως οι ΗΠΑ, το ΔΝΤ και Ευρωπαίοι.

Επίσπευση προεδρικής εκλογής, επειδή υπάρχει πλειοψηφία, ή εκλογές επιλέγει ο Σαμαράς;

Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είχε αποφασίσει να πάει σε πρόωρες εκλογές ήδη από τις αρχές του φθινοπώρου, γιατί δεν μπορούσε να κυβερνήσει, δεν υπήρχε η συναίνεση των πολιτών και δεν μπορούσε να μαζέψει τα προϋπολογισθέντα έσοδα, ούτε να βάλει νέους φόρους.

Ο Σαμαράς επεδίωκε να πάει σε πρόωρες εκλογές έχοντας εξασφαλίσει τρεις στόχους, κυρίως επικοινωνιακούς: το τέλος του μνημονίου, τη θεσμοθέτηση φοροαπαλλαγών και την εξεύρεση αναπτυξιακών κονδυλίων.

Δεν πέτυχε κανέναν από τους τρεις στόχους. Δυστυχώς γι’ αυτόν το Βερολίνο πέταξε τον Σαμαρά σαν στυμμένη λεμονόκουπα και ακύρωσε όλες τις επιδιώξεις του. Το ίδιο είχε συμβεί και με τον Γιώργο Παπανδρέου.

Τούτο είναι συγκλονιστικό και εξευτελιστικό για τη χώρα μου. Δεν ανέχομαι να συμπεριφέρονται έτσι στους Έλληνες πρωθυπουργούς. Μας ταπεινώνουν όλους. Αλλά οι ίδιοι επέλεξαν να είναι λάιτ πρωθυπουργοί ή μη πρωθυπουργοί. Πρωθυπουργοί περιορισμένης ευθύνης. Δηλώνοντας υποταγή. Εγώ θέλω η χώρα μου να αποκτήσει αληθινό πρωθυπουργό. Αμφιβάλλετε ότι αυτός είναι ο Αλέξης Τσίπρας;

Κρίνετε ότι η κυβέρνηση χειρίζεται σωστά το θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας;

Από προπαγανδιστική άποψη, ναι! Προσπαθεί να κρύψει πίσω από την προεδρολογία ότι τα μνημόνια θα εξακολουθούν να ποδοπατούν τον ελληνικό λαό. Θα ήθελε να συζητάμε για υποψήφιους Προέδρους και όχι για το αν θα διασωθούν οι συντάξεις, αν θα καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ και αν οι χαμηλοσυνταξιούχοι πρέπει να λαμβάνουν 13η σύνταξη.

Κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας για το μέλλον της χώρας μέσα στην ευρωζώνη ή στημένο παιχνίδι εκβιασμού της λαϊκής βούλησης;

Οι εκλογές είναι μέρος της δημοκρατικής σταθερότητας. Δεν είναι στοιχείο αποσταθεροποίησης. Αλλά είναι βέβαιο ότι θα ποντάρουν στο φόβο και στην αβεβαιότητα για να δημιουργήσουν ένα κλίμα ανάλογο με τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Ο φόβος είναι παραλυτικό ναρκωτικό. Τον έχουν χρησιμοποιήσει και θα τον χρησιμοποιήσουν. Αλλά έτσι αποδεικνύουν ότι στερούνται ελπίδας. Δεν έχουν κανένα σχέδιο για το μέλλον.

Προεκλογική συμμαχία με τη ΔΗΜΑΡ και ψηφοδέλτια με προοδευτικές προσωπικότητες;

Πριν από την προεκλογική συμμαχία, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διαμορφώσει «κοινωνική συμμαχία» με το 99% του ελληνικού λαού. Στη συνέχεια πρέπει να επιλέξει τα πρόσωπα εκείνα και τα κόμματα που εκφράζουν το σύνολο του ελληνικού λαού και επιθυμούν μια άλλη πολιτική, στον αντίποδα αυτής που σχεδίασαν η Μέρκελ και ο Σόιμπλε για την Ευρώπη. Με αυτούς πρέπει να συνεργαστεί και προεκλογικά και μετεκλογικά. Η ΔΗΜΑΡ έχει συγκεντρώσει ένα σημαντικό ηθικό κεφάλαιο, το οποίο πρέπει να αξιοποιηθεί προς όφελος των πολιτών. Ο Φώτης Κουβέλης πρέπει να είναι δίπλα μας.

Εάν και εφόσον κατακτήσετε την πρωτιά, με ποιους θα κυβερνήσετε; Με το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι ή τους ΑΝΕΛ;

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα, ασχέτως ή ακόμα κι αν έχει κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, πρέπει να σχηματίσει κυβέρνηση η οποία θα εκφράζει τουλάχιστον το 51% του ελληνικού λαού, όπως θα καταγραφεί στις κάλπες. Να διδάξει τον πολιτικό πολιτισμό της συναίνεσης, των συμμαχικών κυβερνήσεων για την επίτευξη στόχων που συμμερίζεται η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Όχι τη συνέχιση της αποτυχημένης πολιτικής των μνημονίων. Ο σχηματισμός κυβέρνησης δεν είναι θέμα φανατισμού, αλλά διαχείρισης του συγκεκριμένου εκλογικού αποτελέσματος. Δεν υπάρχουν δογματικές αγκυλώσεις. Αν το διακύβευμα ήταν μια εθνική κρίση, κατάλληλη θα ήταν μια οικουμενική κυβέρνηση. Αν το κριτήριο είναι η εσωτερική πολιτική, η οικονομία και η διάσωση των ανθρώπων από τη φτώχεια και την εξαθλίωση, τότε μπορούν να αποκλειστούν εκείνοι που θα έχουν αποδοκιμαστεί από τον ελληνικό λαό στις κάλπες. Οι θύτες του εγκλήματος εναντίον των Ελλήνων. Συνεπώς και το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι και όποιο νεοπαγές σχήμα, όπως και η ΔΗΜΑΡ και οι Ανεξάρτητοι, πρέπει να τοποθετήσουν εαυτούς πριν τις κάλπες: Είναι υπέρ ή εναντίον της αποτυχημένης πολιτικής των μνημονίων; Θέλουν τη συνέχιση ή την ανατροπή αυτής της πολιτικής; Και μετά να σεβαστούν την εντολή του ελληνικού λαού. Να μη θεωρούν εντολέα τους τον Σόιμπλε, τη Μέρκελ ή το διευθυντήριο των Βρυξελλών. Οι Βρυξέλλες είδατε ποιο μέλλον επιφυλάσσουν στους καλούς και υπάκουους συνεργάτες τους. Και στον Γιώργο Παπανδρέου και στον Αντώνη Σαμαρά.

Ορισμένοι μιλούν για κυβέρνηση-παρένθεση του ΣΥΡΙΖΑ. Μια τέτοια στρατηγική από αντιπάλους ή δανειστές πώς την αντιμετωπίζετε;

Ο ελληνικός λαός δεν είναι παρένθεση. Προσπάθησαν να τον κάνουν παρένθεση, να τον βάλουν ακόμα και στο περιθώριο. Δεν τα κατάφεραν.

Εφόσον συγκροτήσετε κυβέρνηση, πώς θα αντιμετωπίσετε την ύστατη στιγμή τη διαπραγμάτευση υπό τη σκιά της λήξης ομολόγου το Μάρτιο;

Μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να αντιμετωπίσει φοβικά ούτε τη Γερμανία ούτε την τρόικα ούτε τους δανειστές. Εκείνοι έχουν τα όπλα τους (χρέος, δόσεις, δεσμεύσεις του παρελθόντος) και μπορούν να πιέσουν. Η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να αντέξει εκεί που δεν άντεξε ο Σαμαράς. Η Ελλάδα δεν είναι μόνη της. Οι ΗΠΑ, το ΔΝΤ, οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης, φανερά ή κρυφά, υποστηρίζουν άλλη νομισματική πολιτική. Μόνο η Γερμανία επιμένει. Το Μάρτιο και τον Ιούλιο λήγουν δόσεις και ομόλογα. Αυτά που έχει στα χέρια της η ΕΚΤ, γιατί δεν μπορούν να ανανεωθούν με τους ίδιους όρους για το μέλλον; Οι ίδιοι τα εισπράττουν. Δεν προορίζονται για αναπτυξιακά δάνεια της Ελλάδας.

Στο δίλημμα «συμφωνία με τους δανειστές ή έξοδος από το ευρώ» τι απαντάτε;

Το δίλημμα δεν είναι αν η Ελλάδα θα συμφωνήσει με τους δανειστές ή αν θα αποχωρήσει από το ευρώ. Δεν είμαστε ούτε περαστικοί ούτε ενοικιαστές των Γερμανών στην Ευρώπη. Μαζί το έχουμε χτίσει αυτό το μαγαζί και είμαστε ιδιοκτήτες στο μικρό μας ποσοστό. Η Γερμανία καταστρέφει με την πολιτική της την Ευρώπη. Θα πρέπει να εξετάσουμε το ενδεχόμενο να ωθηθεί η Γερμανία εκτός ευρωζώνης, αν δεν επιθυμεί να πληρώσει το κόστος της ηγεσίας. Χωρίς τα ελλείμματά μας, δεν υπάρχουν γερμανικά πλεονάσματα. Οι μόνιμες ροές πόρων είναι προϋπόθεση κάθε τίμιας ομοσπονδίας. Το ίδιο συμβαίνει στο εσωτερικό της Γερμανικής Ομοσπονδίας. Ή στις ΗΠΑ. Οι πλεονασματικές περιοχές ενισχύουν τις μειονεκτικές.

Τα σχόλια είναι κλειστά.