Ειδησεογραφικό site

Μίμης Πλέσσας στο «Κ»: «Επιμένω να έχω μια φωνή αντίστασης»

69

Της Δέσποινας Καραγιαννοπούλου

«Οι διακρίσεις που έχω πάρει είναι πάμπολλες και ασφαλώς κάποιες από αυτές γίνονται φάροι για να ορίσουν τη διαδρομή μιας πορείας που εύχομαι να μην έχει τελειωμό και να παραμείνει ανοδική» λέει στο «Καρφί» ο σπουδαίος Έλληνας συνθέτης Μίμης Πλέσσας.  Γεννημένος στην Αθήνα, υπήρξε από τα μαθητικά του χρόνια ακόμη ο πρώτος σολίστ του πιάνου στην Ελληνική Ραδιοφωνία. Με το κουαρτέτο και τις ορχήστρες του συνεργάστηκε με όλους τους τότε διάσημους τραγουδιστές (Δανάη, Μαρούδας, Μόλυ, Παναγόπουλος, Νινή Ζαχά, Τζίμυ Μακούλη κ.λπ.).
Νεαρός πιανίστας ακόμα, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο μουσικής του Πανεπιστημίου Minnesota το 1951 και την επόμενη χρονιά ανεδείχθη πέμπτος κατά σειρά πιανίστας στις ΗΠΑ. Άμεσος και χαμογελαστός, μας μίλησε για τη μαγεία της μουσικής, για τον Βασιλιά Ντο, για τη νέα του ιδιότητα ως ζωγράφος, αλλά και για τα καλύτερα που έρχονται.

Έχετε πει ότι ο κόσμος της μουσικής είναι μαγικός; Γιατί;… Και πόσους τελικά καταφέρνει να μαγέψει πραγματικά στο πέρασμά της;

Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα, κατανοητή χωρίς ιδιαίτερες προϋποθέσεις και αποδεκτή χωρίς ιδιαίτερες προκαταλήψεις. Καταφέρνει να μαγέψει λίγο παραπάνω από όλους…

Στο παραμύθι «Ο Βασιλιάς Ντο», κέρδισε το βασίλειο εκείνος που ήταν σοβαρός, μελετηρός και ταλαντούχος. Αυτά είναι τα γνωρίσματα που πρέπει να έχει κάποιος για να καταξιωθεί στον χώρο της μουσικής και όχι μόνο;

Αν ξέρετε και μερικά ακόμα, θα ήθελα να τα μάθω.

Ανάγκη ή γονίδιο σας ώθησε στα μονοπάτια της μουσικής;

Αν αυτές οι δύο έννοιες είναι το αίτιο και το αιτιατό, το ψάχνω ακόμα.

Λένε ότι η ζωή είναι ένας κύκλος. Η μουσική είναι κύκλος; Ή δεν έχει όρια;

Αν η κάθε σας ερώτηση επιδέχεται πολλές απαντήσεις, αυτή ιδιαίτερα με τον κύκλο μού δίνει την ευκαιρία να σας θυμίσω πως… σε έναν κύκλο μπορεί ο καθένας μας να ορίσει σημείο αφετηρίας και να κάνει τη διαδρομή που αυτός πιστεύει πως είναι πιο κοντά στα πιστεύω και τις επιθυμίες του. Και τώρα θα γίνω λίγο ειδικότερος. Του αρέσει η διαδρομή να είναι ημιτονοειδής ή μήπως αντίστροφα συνημιτονοειδής;

Και τώρα μεταξύ μας, θυμάμαι από τους συμμαθητές μου πως οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, μισούσαν την τριγωνομετρία. Και επειδή δεν σκοπεύω στο φιλόξενο «Καρφί» να γίνω προβληματικός ή ακατανόητος, σας παρακαλώ ρωτήστε κάποιον από τους φίλους σας που θα ξέρει τι εννοώ και στη χειρότερη περίπτωση θα ξεφύγετε από προκαταλήψεις.

Στην πορεία σας έχετε συνεργαστεί, θα μπορούσα να πω, σχεδόν με όλους τους καλλιτέχνες. Ποιος από αυτούς σας έδωσε την καλύτερη συμβουλή και ποια είναι αυτή;

Τους καλλιτέχνες που συνεργάστηκα, τους περισσότερους τουλάχιστον, τους δημιούργησα εγώ. Και αν αυτό ακούγεται εγωιστικό, ψάξτε και θα δείτε.

Βεβαίως, σε αυτούς έδινα και τις συμβουλές μου γιατί πιστεύω ότι αυτή ήταν και η υποχρέωσή μου.

Δεν έχανα όμως την ευκαιρία να ξεχωρίζω τις συμβουλές που μου έδιναν οι σοφοί καθηγητές μου (Πανεπιστήμιο Αθηνών, τμήμα Χημείας) και οι σπουδαίοι καλλιτέχνες που με πήραν στα σοβαρά.

Ολοκληρώνοντας θα ήθελα, αν είναι δυνατόν, να μου πείτε με ποιο τραγούδι θα χαρακτηρίζατε την έως τώρα πορεία σας στη μουσική και γιατί.

Με το «Ανηφοριές κατηφοριές». Αν δεν το ξέρετε, ψάξτε το και, όταν το βρείτε, προσέξτε τα λόγια. Είναι μια απλούστατη μελωδία που όμως, όπως όλες οι αληθινές, σηκώνει σοβαρή αντιμετώπιση. Ευτυχώς, εγώ δεν έχω καιρό να δοκιμάσω, γιατί αυτά που κάνω σήμερα, έχω την κρυφή ελπίδα ότι ύστερα από 30 χρόνια θα είναι το ίδιο κατακριτέα για να εμψυχώσουν (δράση-αντίδραση) αυτούς που είναι αποφασισμένοι να ακολουθήσουν δύσκολο δρόμο για να κατακτήσουν το όνειρό τους.

Οι τιμητικές διακρίσεις που έχετε πάρει τόσο εντός όσο και εκτός των ελληνικών τειχών είναι πολλές. Ξεχωρίζετε κάποιες και γιατί;

Με σεμνότητα ξεχωρίζω και ζυγίζω την κάθε ιδιαιτερότητα. Είναι αλήθεια ότι οι διακρίσεις είναι πάμπολλες και ασφαλώς κάποιες από αυτές γίνονται φάροι για να ορίσουν τη διαδρομή μιας πορείας που εύχομαι να μην έχει τελειωμό και να παραμείνει ανοδική.

Πρόσφατα μας συστηθήκατε με μια άλλη ιδιότητα, αυτήν του ζωγράφου, με έργα που δημιουργήσατε την τελευταία 20ετία. Τι προσπαθήσατε να αναδείξετε με την «Απεικόνιση»; Τα καταφέρατε;

Περιμένω από εσάς να με κρίνετε αυστηρά και να μου πείτε αν τα κατάφερα, γιατί εγώ δεν έκανα τίποτα παραπάνω από το να επιμένω πεισματικά, να έχω μια φωνή και μια έκφραση όταν συνθήκες απερίγραπτες, όπως οι θεομηνίες που έπληξαν το σπιτικό μου (πυρκαγιές, σεισμοί), μου φίμωναν τη μουσική μου γλώσσα και εγώ έψαχνα να κάνω κάτι που να εκφράζει την αντίσταση, να μειώνει την απελπισία και να πυργώνει την ελπίδα.

Σχολαστικός έψαξα να δω πώς χαρακτηρίζουν οι κριτικοί αυτό που έκανα και έμαθα ότι αποκαλείται ars povera (η τέχνη του φτωχού).

Και να μη σας κάνω τον έξυπνο, γιατί υπάρχει τεράστια φιλολογία και πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες που ισχυροποίησαν με συγκλονιστικές δημιουργίες τους την τέχνη του φτωχού.

Υπάρχει κάτι που δεν έχετε κάνει, αλλά έχετε βάλει στόχο να κάνετε;

Δίκαια με προκαλείτε και καλά να πάθετε, γιατί θεωρώ ότι τα όσα έχω κάνει είναι απλώς ικανή προθέρμανση για μια μελλοντική ανηφορική διαδρομή.

Και πιστέψτε με, δεν είναι τρόπος του λέγειν, γιατί με συνείδηση ξέρω πως αυτά που κάνω σήμερα είναι εύκολη βορά των αντιφρονούντων και ειλικρινά ΝΑ ΣΚΑΣΩ ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ. Σάμπως όλα όσα σήμερα με δικαιώνουν δεν ήταν αυτά για τα οποία με κατηγόρησαν;

Τα σχόλια είναι κλειστά.