Λεωνίδας Γρηγοράκος στο «Καρφί»: Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει ιδιοκτήτες και ενοικιαστές

Του Γιώργου Γερόπουλου

Τον κώδωνα του κινδύνου να μη γίνει η ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς ερήμην της κοινωνίας κρούει ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Λεωνίδας Γρηγοράκος, μιλώντας στο «Καρφί». Αναφερόμενος στην εκλογική πτώση του ΠΑΣΟΚ επιρρίπτει ευθύνες στη διακυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και απευθυνόμενος προς όλους λέει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει ούτε ιδιοκτήτες ούτε ενοικιαστές. Προαναγγέλλει την αναβάθμιση της νοσοκομειακής περίθαλψης και δηλώνει ότι προτεραιότητα είναι η πρόσβαση στο σύστημα υγείας όλων των ανασφάλιστων πολιτών.

Τι φταίει για την καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ; Το όνομα, η πολιτική της συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία ή η ηγεσία;

Τις πταίει; Μια απλή και ευθύβολη ερώτηση. Η πολιτική όμως είναι σύνθετη διαδικασία. Έχει θεατές και αθέατες πλευρές, πολλές παραμέτρους που πρέπει να ληφθούν υπόψη, να διερευνηθούν, να αξιολογηθούν. Συνεπώς, οι μονοδιάστατες προσεγγίσεις, οι υπεραπλουστεύσεις περισσότερο συσκοτίζουν παρά εξηγούν τα πολιτικά γεγονότα.
Κατά τη γνώμη μου, η κρίση του ΠΑΣΟΚ είναι απότοκος των πολιτικών που ακολούθησε κατά την τελευταία μονοκομματική διακυβέρνησή του. Μολονότι η χώρα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού από τα τραγικά λάθη και ανεπάρκειες της διακυβέρνησης Καραμανλή, στη συνείδηση της κοινής γνώμης καταγράφηκε το κόμμα μου ως βασικός υπεύθυνος. Κι αυτό γιατί, ευρισκόμενο στο πηδάλιο της εξουσίας τη δύσκολη αυτή περίοδο, δεν μπόρεσε να δράσει εγκαίρως, να διαπραγματευτεί ένα ρεαλιστικό σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Ως προς τη συνεργασία με τη ΝΔ, την επέβαλε η ανάγκη συνεννόησης για να σώσουμε τη χώρα. Αναλογιστείτε τις συνέπειες αν δεν υπήρχε η τρικομματική κυβέρνηση στην αρχή και μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ η δικομματική. Αν θέλουμε, λοιπόν, να αποτιμήσουμε με ψυχραιμία την κατάσταση του ΠΑΣΟΚ, οφείλουμε να εστιάζουμε στην ουσία των ζητημάτων και όχι στα επιφαινόμενα (π.χ. το όνομα) που δεν έχουν πολιτική σημασία.

Δεν έχετε διστάσει να ασκήσετε κριτική σε όλες τις ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ. Τι θα συμβουλεύατε τους κ.κ. Βενιζέλο και Παπανδρέου; Να κάνουν ένα βήμα πίσω και να τα βρουν για το καλό της παράταξης;

Οι θέσεις που υποστηρίζω, αλλά και η κριτική που ασκώ εκπορεύονται από την ανάγκη να είμαι χρήσιμος στο κόμμα μου. Η κριτική δεν έβλαψε ποτέ το ΠΑΣΟΚ. Όταν δεν εξυπηρετεί ιδιοτελή συμφέροντα και προσωπικές στρατηγικές, είναι δημιουργική. Το καλό της παράταξης επιτάσσει τη συμπόρευση, χωρίς αστερίσκους, προαπαιτούμενα ή ανομολόγητες επιδιώξεις. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, τρία χρόνια τώρα, με τις πράξεις και τις πρωτοβουλίες του, στηρίζει την παράταξη, δουλεύοντας ακατάπαυστα για τη συνοχή της. Αυτό πιστεύω ότι πρέπει να κάνουν και όλα ανεξαιρέτως τα στελέχη της. Η συστράτευση είναι δείκτης προσήλωσης και πίστης στις αρχές του κόμματός μας. Άλλωστε, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει ιδιοκτήτες και ενοικιαστές.

Πολλή κουβέντα για την Κεντροαριστερά… Και μετά την Ελιά και το 8% πάμε για τη Δημοκρατική Παράταξη. Μήπως ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η κουβέντα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ορισμένων ομάδων-κινήσεων δεν αφορά την κοινωνία και τα προβλήματά της;

Η ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς δεν μπορεί να γίνει ερήμην της κοινωνίας και των αναγκών της. Οι ουσιαστικές και γόνιμες διεργασίες δεν ευδοκιμούν σε συνθήκες πολιτικού εργαστηρίου. Οι συνομιλητές μας αυτή τη φορά πρέπει να είναι οι ίδιοι οι πολίτες. Τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που μαστίζουν την κοινωνία οφείλουν να βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας. Η συζήτηση για την Κεντροαριστερά δεν μπορεί να γίνει σε πολιτικό κενό. Ούτε να είναι περί διαγραμμάτων. Κάτι τέτοιο θα μας αποξενώσει περαιτέρω από τις κοινωνικές δυνάμεις που βιώνουν τις συνέπειες της κρίσης.

Ο διάλογος στο πεδίο των ιδεών και των προτάσεων για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα υπερβαίνει το μικρόκοσμο των κομμάτων. Άλλωστε, τα κεντροαριστερά σχήματα εν πολλοίς βρίσκονται σε δυσαρμονία με τις κοινωνικές δυνάμεις που αναζητούν νέα πολιτική έκφραση.  Γι’ αυτό οι πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ πρέπει να εστιάζουν στην επικοινωνία με αυτές τις δυνάμεις. Και πιστεύω πως το συνέδριο του φθινοπώρου αυτόν το σκοπό εξυπηρετεί. Αναμφίβολα, ωστόσο, πρέπει να προσδώσουμε στις πρωτοβουλίες μας ουσιαστικότερο περιεχόμενο και εμβέλεια.

Συνέδριο Δημοκρατικής Παράταξης το φθινόπωρο, με αρκετούς να ζητούν προάσπιση του ΠΑΣΟΚ, άλλους να στέλνουν το Κίνημα στο πυρ το εξώτερο και ορισμένους να θέτουν ζήτημα ηγεσίας. Υπάρχουν έτσι προοπτικές ανάκαμψης;
Το συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης που έχουμε προγραμματίσει για το φθινόπωρο δεν πραγματοποιείται για να δώσει πολιτικούς ρόλους σε κάποιους ή να αναβαπτίσει κάποιους άλλους. Υπαγορεύεται από τη ζωτική ανάγκη της ανασύνθεσης του προοδευτικού χώρου. Επιδίωξή μας είναι να ξαναγίνει η Κεντροαριστερά πλειοψηφικό κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα. Το εγχείρημα αυτό θα επιτευχθεί αν ξεπεράσουμε τις παθογένειες των κομματικών μηχανισμών και τις προσωπικές στρατηγικές. Και το κυριότερο, αν απεξαρτηθούμε από τις ιδιοκτησιακές αντιλήψεις. Η Δημοκρατική Παράταξη είναι κοινωνικά ισχυρή και αριθμητικά μετρήσιμη. Βρίσκεται πέρα και πάνω από αποστεωμένους κομματικούς μηχανισμούς. Η προοπτική της είναι συνυφασμένη με τη συμπόρευση όλων των δυνάμεων που αυτοτοποθετούνται στο χώρο της Κεντροαριστεράς, χωρίς ιδεοληψίες, χωρίς εμμονές, χωρίς προσωπικές ιδιοτέλειες.

Να θεμελιώσουμε ένα νέο ΕΣΥ

Αναλάβατε το υπουργείο Υγείας, με αρμοδιότητα τα νοσοκομεία, την πιο δύσκολη εποχή. Ποιες είναι οι άμεσες ενέργειές σας για να στηριχτούν το ΕΣΥ και η νοσοκομειακή περίθαλψη, αλλά και οι ανασφάλιστοι πολίτες;
Με το χώρο της υγείας έχω βιωματική σχέση. Γνωρίζω τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νοσοκομεία. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, η δημόσια υγεία δοκιμάζεται καθημερινά. Αν και οι ιατρικές υπηρεσίες είναι υψηλού επιπέδου, υπάρχουν δυσλειτουργίες. Κύριο μέλημά μου είναι να δημιουργήσω τις προϋποθέσεις αναβάθμισης της νοσοκομειακής περίθαλψης. Το ΕΣΥ ήταν, κατά τη γνώμη μου, η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση της Μεταπολίτευσης. Χρήζει όμως αλλαγών, προκειμένου να εναρμονιστεί με τα νέα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα. Χρειάζεται ευελιξία και προσαρμογή. Αξιοποιώντας τη γνώση και την εμπειρία που έχουμε συλλέξει, αλλά και την επιστημονική επάρκεια των συντελεστών της υγείας, μπορούμε να θεμελιώσουμε ένα νέο ΕΣΥ. Ως προς τους ανασφάλιστους πολίτες, προτεραιότητά μας είναι να έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη. Την ανάγκη αυτή επιτάσσει η κοινωνική μας πολιτική, ακόμη και σε συνθήκες δημοσιονομικής εξυγίανσης.