Κ. Μακεδόνας: «Η ευημερία δεν είναι για πάντα»

Της Θωμαής Βούλγαρη

«Το πιο σημαντικό για έναν τραγουδιστή είναι να αφήνει πίσω του ιστορία» δηλώνει στο «Καρφί» ο Κώστας Μακεδόνας. Συνεπής εδώ και 25 χρόνια στην πορεία που έχει χαράξει στο ελληνικό τραγούδι, παραδέχεται ότι πάντοτε κάποια τραγούδια λάμπουν, ενώ άλλα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Κομμάτια όπως το «Μόνο μια φορά», «Το ποδήλατο», «Κάτσε καλά», «Έκανες το λάθος», «Γλυκά μου μάτια» μας φωτίζουν σήμερα…

Ποιοι ήταν οι σταθμοί στην καριέρα σας;

Θεωρώ ότι ήμουν πολύ τυχερός όταν με άκουσε ο Σταμάτης Κραουνάκης σε μικρή ηλικία. Στα 21 μου χρόνια βρέθηκα στη δισκογραφία. Όλες οι συνεργασίες είναι σημαντικές για μένα, είτε με σπουδαίους δημιουργούς είτε με μεγάλους τραγουδιστές που θαυμάζω μέχρι σήμερα. Μακάρι να μπορούσα να συνεργαστώ ξανά με όλους. Δυστυχώς, γυρνώντας πίσω, διαπιστώνουμε ότι όλο και πιο ωραία πράγματα γίνονταν και μας στήριζαν περισσότερο οι δισκογραφικές και οι επιχειρηματίες στους χώρους εμφανίσεων.

Κύριε Μακεδόνα, αν και ομολογουμένως είστε από τις καλύτερες φωνές των τελευταίων δεκαετιών, δεν σας ακούμε πολύ συχνά στο ραδιόφωνο.

Εξαρτάται από το ποιο ραδιόφωνο ακούει ο καθένας! Όταν παίζει αυτό το σύγχρονο ποπ ή λαϊκό, δηλαδή το εμπορικό τραγούδι, κάποιους τραγουδιστές δεν θα τους βάλει, γιατί δεν τους εξυπηρετεί. Αντιστοίχως, σε κάποιους σταθμούς που παίζουν πιο κλασικό λαϊκό τραγούδι σαφώς ακουγόμαστε περισσότερο. Εξαρτάται από το τι επιλέγει κάθε σταθμός να προβάλλει.

Σε ποια τραγούδια σας έχετε αδυναμία;

Είχα τη χαρά πολλά κομμάτια να γίνουν διαχρονικές επιτυχίες. Αυτό είναι το πιο σημαντικό για κάθε τραγουδιστή. Να μπορεί να αφήσει κάτι πίσω του, όχι μόνο να βγάλει ένα σουξέ για ένα εξάμηνο και μετά να χαθεί. Όλα τα τραγούδια μου έγραψαν ιστορία, τους έχω αδυναμία. Υπάρχουν κι άλλα βέβαια που χάθηκαν μέσα στους δίσκους, χάθηκαν στη σκιά. Πάντοτε κάποια τραγούδια σου θα λάμψουν, ενώ άλλα θα έρθουν σε δεύτερη μοίρα.

Κυνηγήσατε τη δόξα και την προβολή;

Όχι, κυνήγησα να κάνω τη δουλειά μου πιστεύοντας ότι δόξα, αναγνώριση, χρήμα έρχονται από μόνα τους. Κάποια ήρθαν, κάποια άλλα όχι!

Η αλήθεια είναι ότι προστατεύσατε την προσωπική σας ζωή;

Δεν με ένοιαζε ποτέ να μπω στη διαδικασία της «κλειδαρότρυπας» και του κουτσομπολιού. Μου άρεσαν οι καλλιτέχνες για τη δουλειά τους. Σαφώς έχει σημασία, παρακολουθώντας έναν καλλιτέχνη, να ξέρεις ότι έχει ήθος και μια αξιοπρεπή ζωή. Ένιωσα ότι δεν χρειάστηκε κανείς να ξέρει κάτι παραπάνω. Η δουλειά μας είναι και επικοινωνία. Μέσα από το έργο μας δείχνουμε τι είμαστε, τι αισθανόμαστε, και από αυτό περιμένουμε και την ανταπόκριση.

Μετά από το ατύχημα με το ελικόπτερο, έχετε αλλάξει φιλοσοφία στη ζωή σας;

Όχι, απλώς επιβεβαιώθηκα. Από παιδί είχα αντιληφθεί το πεπερασμένο της ζωής και είπα ότι θα φροντίσω, επειδή τα χρόνια που είμαστε εδώ είναι πολύ λίγα, να κάνω πολλά πράγματα και να ζήσω μια ζωή γεμάτη. Με αυτόν το στόχο πήγαινα πάντοτε. Έτσι επιβεβαιώθηκα και θα μπορούσα έξι χρόνια τώρα να είμαι ξεχασμένος ήδη.

Είστε αισιόδοξος άνθρωπος;

Αναλόγως. Άλλες φορές είμαι, άλλες με πιάνει απίστευτη απαισιοδοξία. Συνειδητοποιώ ότι με το να βλέπεις τα πράγματα μαύρα δεν πας μπροστά και, την ώρα που πιάνω τον εαυτό μου να μπαίνει σε τέτοια φάση, προσπαθώ να βγω άμεσα και να δω τα πράγματα θετικά.

Κάποια θετικά στοιχεία του εαυτού σας;

Όταν βάζω στόχους, δουλεύω πολύ γι’ αυτούς. Δεν κρατάω ποτέ κακία για οτιδήποτε με ενοχλήσει. Αν με εξοργίσει κάτι, προσπαθώ να περάσει και να φύγει γρήγορα από πάνω μου.

Πώς σχολιάζετε τις πολιτικές εξελίξεις;

Είμαστε σε μια μεταβατική περίοδο για τη χώρα και κανείς δεν ξέρει την εξέλιξη. Φοβάμαι ότι, δυστυχώς, θα μείνουμε για αρκετό καιρό ακόμα στο καθεστώς οικονομικής δυσχέρειας και επίβλεψης από τους Ευρωπαίους εταίρους. Δεν είναι και τόσο ευχάριστο, γιατί ελπίζεις πάντοτε σε μια καλύτερη επόμενη μέρα.

Νιώθετε ανασφάλεια για το μέλλον;

Για το παρόν, αλλά κυρίως για το μέλλον. Θεωρώ ότι μπορεί να ανατραπεί το σκηνικό, αλλά δεν ξέρω αν έγιναν τα σωστά βήματα. Μετά από χρόνια θα δούμε αν έγιναν οι σωστές κινήσεις ή αν έπρεπε να ακολουθηθεί άλλος δρόμος. Πάντοτε η ιστορία αποδεικνύει ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο.

Ισχύει η φράση «μαζί τα φάγαμε»;

Ο καθένας θέλησε όλα αυτά τα χρόνια να έχει μια καλύτερη ζωή και, γι’ αυτό, πολλές φορές κάποιοι έχασαν τον έλεγχο. Κι εγώ μέσα σε αυτούς, πιστεύοντας ότι η ευημερία θα είναι για πάντα. Δεν μπορείς όμως να κατηγορήσεις κανέναν άνθρωπο που ονειρεύεται ένα καλύτερο αύριο. Αν υπήρχε τρόπος να μην έχουμε φτώχεια και πείνα, θα ήταν το ιδανικό.

Τι εύχεστε για την καριέρα σας από δω και πέρα;

Ουσιαστικά, έχω κάνει πολύ καλές συνεργασίες με σπουδαίους δημιουργούς και θα ήθελα, όσο είμαι στο χώρο, να συνεχίζω να το κάνω. Μετά από τόσα χρόνια στη δισκογραφία, δεν έχω κάτι να ντρέπομαι. Και αυτό θέλω να ισχύσει και μετά από 15-20 χρόνια, όταν θα είμαι αναγκαστικά εκτός δουλειάς. Θέλω να γυρίζω πίσω και να μην ντρέπομαι για τίποτα. Αντίθετα, να νιώθω περήφανος και ότι υπάρχουν τραγούδια μου που παίζουν και θα συνεχίζουν να παίζουν για χρόνια.

Η συνεργασία σας με τον Μίκη Θεοδωράκη;

Ήταν υπέροχη! Ξεκίνησε πέρυσι στο θέατρο Badminton και τελείωσε εκεί, με μια περιοδεία ενδιάμεσα σε όλη την Ελλάδα, με θέμα τη ζωή και το έργο του Θεοδωράκη. Η καινούρια παράσταση ήταν πολύ εξελιγμένη, νομίζω ότι ήταν η παράσταση της τελευταίας δεκαετίας. Εξαιρετική δουλειά με σπουδαίους ηθοποιούς και πολύ καλούς τραγουδιστές. Με τον Μίκη συνεργάζομαι από το 1996-1997 και για μένα κάθε συνεργασία μαζί του είναι σημαντική. Ο άνθρωπος αυτός είναι ένα τεράστιο πανεπιστήμιο και για τη δουλειά και για τη ζωή.

Ποια τα επόμενα μουσικά σας βήματα;

Την τελευταία εβδομάδα έκανα ένα ταξίδι-εξπρές στο Παρίσι για επαγγελματικό σκοπό. Ακολουθούν για την καλοκαιρινή σεζόν κάποιες προσωπικές μου συναυλίες και ορισμένες με τον Χρήστο Νικολόπουλο. Ορεστιάδα, Ίλιον, Αρεόπολη, Εύβοια, Στυλίδα. Ετοιμάζω και ένα δίσκο που θα κυκλοφορήσει αρχές Οκτώβρη με δύο νέους δημιουργούς, το συνθέτη Κωνσταντίνο Δελιάδη από Θεσσαλονίκη και το στιχουργό Τέρπανδρο από Αθήνα. Το τραγούδι «Δεν σου ανήκω» παίζεται πολύ τον τελευταίο μήνα στα κανάλια. Τα παιδιά θέλησαν να μου γράψουν δίσκο και το δέχτηκα με πολλή χαρά.