Κυβέρνηση και εξουσία
Του Ηλία Κανέλλη
Τις παραμονές των τελευταίων εκλογών μια πολύ ωραία, πολύ γλυκιά και πολύ καθησυχαστική πολιτική διαφήμιση διεκδίκησε τις ψήφους των τελευταίων αναποφάσιστων υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Συμφωνά με αυτήν, ένας αστεροειδής θα περνούσε μακριά από τη Γη, η ημέρα θα ξημέρωνε κανονικά, οι τράπεζες θα άνοιγαν όπως κάθε πρωί και οι γονείς θα έστελναν τα παιδιά τους στο σχολείο. Τίποτα δεν θα άλλαζε. Μάλιστα, με εγγυημένη την ευρωπαϊκή πορεία, όλα θα καλυτέρευαν επειδή ερχόταν η ελπίδα.
Η ελπίδα ήρθε και ναι μεν την επόμενη ημέρα δεν συνέβη τίποτα, αλλά πέντε μήνες μετά η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρή πιθανότητα εξόδου από το ευρώ. Πώς τα καταφέραμε έτσι; Και η κυβέρνηση που μαζί με την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και της λιτότητας εγγυήθηκε και τη συνέχιση ή τη διεύρυνση της κανονικότητας, πού βρίσκεται σήμερα;
Μιλώντας χθες στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν μπόρεσε να κρύψει ότι η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Απέδωσε δε την αδυναμία της κυβέρνησης του να πραγματώσει όσα είχε υποσχεθεί σε μια λενινιστική, τριτοδιεθνιστική κοινοτοπία: «Εχουμε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία» είπε.
Χρησιμοποιώντας τη φράση αυτή, ο έλληνας Πρωθυπουργός υπενθύμισε ότι η αντίληψη του για την πολιτική διαμορφώθηκε στο λενινιστικό στρατόπεδο -κατά τη θητεία του στην ΚΝΕ. Απέδειξε όμως ότι, απλώς, η λενινιστική προϋπηρεσία τον βοηθά να ακολουθεί με τον δικό του τρόπο την πεπατημένη της πολιτικής πραγματικότητας της μεταπολίτευσης. Σύμφωνα με την οποία, πάντα κάποιες υπερδομές, κάποια δήθεν συνωμοτικά κέντρα, «τα διαπλεκόμενα» ή «τα νεφελίμ», εμποδίζουν τους οραματιστές κυβερνήτες να πραγματώσουν τα οράματα τους.
Ο κ. Τσίπρας, τόσα επεισόδια μετά, επιμένει να μην αναγνωρίζει ότι η πολιτική δεν είναι μόνο προπαγανδιστικές εικόνες και ωραία λόγια. Οχι τίποτ’ άλλο, αλλά ο αστεροειδής γυρίζει απειλητικά πάνω από το κεφάλι μας.
Αναδημοσίευση από «Τα Νέα»
Τα σχόλια είναι κλειστά.