Ιδού οι στόχοι των τζιχαντιστών στην Ελλάδα

Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος, διεθνολόγος, στρατηγικός αναλυτής, ειδικός στα θέματα ΝΑΤΟ-τρομοκρατίας

Τα τρομοκρατικά χτυπήματα της Παρασκευής 13 Νοεμβρίου στο Παρίσι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως μια πρώτη προσπάθεια το ισλαμικού μορφώματος της Μεσοποταμίας να διευρύνει τον γεωγραφικό ορίζοντα των επιχειρήσεών του, αφού έπληξε πολυστοχικά, ασύμμετρα και μέσω συγκροτημένων ομάδων ως και σχεδίων και όχι με τον τρόπο των «μεμονωμένων λύκων» την πρωτεύουσα της Γαλλίας. Επιπλέον οι τρομοκρατικές επιθέσεις του λεγόμενου Ισλαμικού Χαλιφάτου ήταν ποιοτικώς πιο αναβαθμισμένες και προκάλεσαν πλέον εντονότατες ανησυχίες και φόβους σε όλες τις ευρωπαϊκές και όχι μόνο χώρες. Μέσα σε διάστημα 13 ημερών κατάφεραν οι τζιχαντιστές να πλήξουν ένα πολιτικό αεροσκάφος ρωσικών αερογραμμών στο Σινά, την περιοχή της νότιας Βηρυτού με επιθέσεις αυτοκτονίας σε βάρος της Χεζμπολάχ καθώς και πολλαπλούς στόχους μέσα στο Παρίσι. Ενώ μέχρι πρόσφατα (με εξαίρεση τις επιθέσεις στα τουριστικά θέρετρα της Τυνησίας) το Ισλαμικό Χαλιφάτο απέφευγε να επιτεθεί μακράν της Μεσοποταμίας (Συρία-Ιράκ), τώρα εμφανίζει τάσεις «Αλ-Καεντοποίησης» δείχνοντας πλέον ότι στοχεύει στο να προκαλέσει παγκόσμιας εμβέλειας πλήγματα. Συνεπώς νέες επιθέσεις δεν αποκλείονται, ενώ οι πιο πιθανές χώρες να δεχθούν επιθέσεις από σκληροπυρηνικές ισλαμικές αρχέγονων θρησκευτικών και άλλων θέσεων σουνιτικές ομάδες είναι η Μ. Βρετανία, η Ιταλία, η Ισπανία, οι Κάτω Χώρες, η Γαλλία εκ νέου, η Γερμανία, ως και η Ρωσία λόγω της στρατιωτικής εμπλοκής της Μόσχας στη δυτική και κεντρική Συρία, όπου μεταξύ άλλων υποστηρίζει το ευρισκόμενο σε δεινή θέση καθεστώτος Άσαντ.

ΕΝ ΥΠΝΩΣΕΙ ΟΙ ΙΣΛΑΜΙΚΟΙ ΠΥΡΗΝΕΣ

Η χώρα μας δεν ανήκει στον σκληρό πυρήνα κρατών ενδεχόμενων επιθέσεων του ISIS/DAESH,όμως λόγω της γεωγραφικής εγγύτητας με την περιοχή της Μεσοποταμίας, εξαιτίας της μαζικής διέλευσης προσφύγων από τη Συρία προς την Κεντρική Ευρώπη (μέσω Ελλάδος), καθώς και εκ των ευρύτερων εκτιμήσεων ότι στη ΝΑ Ευρώπη υπάρχουν επί χρόνια εν υπνώσει ισλαμικοί πυρήνες υποστηρικτών του βίαιου εξτρεμισμού, τα πράγματα απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή και ετοιμότητα από πλευράς μας, γιατί μπορεί να βρεθούμε μπροστά σε μια τέτοια τρομοκρατική ενέργεια. Αν προσθέσουμε μάλιστα ότι η οικονομική και κοινωνική κατάστασή μας είναι επί πενταετία ζοφερή, μια τρομοκρατική ενέργεια σαν εκείνη στο Παρίσι (ή και μικρότερης εμβέλειας) θα προκαλέσει χαοτικές καταστάσεις. Σημειώνεται ότι η χώρα μας υστερεί πολύ στην υπόθεση της αντιμετώπισης ασύμμετρων και υβριδικών απειλών, ενώ εμφανίζονται πολλά και ευρύτερα προβλήματα, όπως η σχετικά αδύναμη-πορώδης συνοριακή ασφάλεια, η μη ικανοποιητική γνώση από πλευράς Αρχών για χειρισμό κρίσεων που προέρχονται από τέτοιες μη συμβατικές απειλές, ενώ είναι δεδομένο ότι στο εσωτερικό της χώρας έχουν διεισδύσει τέτοιοι αποσταθεροποιητικοί πυρήνες, που μπορούν να ενεργοποιηθούν σε διάφορα επίπεδα κ.λπ. Στη χώρα μας μια τέτοιας κλίμακας ενέργεια μπορεί να εκδηλωθεί κατά πρεσβειών, προξενείων, λιμανιών, υψηλού επιπέδου ξενοδοχείων, αεροδρομίων, σιδηροδρομικών σταθμών, αλλά και σχολείων (δηλαδή SOFT TARGETS), όπως έχει συμβεί στη Μουμπάι το 2008, στο Λονδίνο το 2005, στη Μαδρίτη το 2004, στο Μπεσλάν της Β. Οσετίας το 2004, αλλά και σε άλλες περιοχές του πλανήτη.

«ΔΕΝ ΘΑ ΕΜΠΛΑΚΟΥΜΕ»

 Η Ελλάδα, στο φως της δραματικής μετεξέλιξης των μη γραμμικών και ασύμμετρων απειλών, έχει να αντιμετωπίσει μετά τις επιθέσεις αυτοκτονίας στο Παρίσι τα εξής ζητήματα:

Η Γαλλία έχει επικαλεστεί τη Συνθήκη της Λισαβόνας του 2009 και ειδικότερα τις διατάξεις που αφορούν την από κοινού ευρωπαϊκή αντιμετώπιση τρομοκρατικού χτυπήματος ή γενικότερα να απαντηθεί το «πολεμικό πλήγμα» που δέχθηκε. Όπως φαίνεται, το Παρίσι επιδιώκει να κινηθεί διμερώς με διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Αν δεν είναι επιχείρηση του ΝΑΤΟ (δηλαδή Άρθρου 5), τότε η Γαλλία θα επιθυμούσε να έχει μαζί της, σε ενδεχόμενη διεύρυνση των επιχειρήσεων στη Συρία, τουλάχιστον το Λονδίνο και το Βερολίνο. Λογικά από τη χώρα μας θα ζητηθεί κυρίως να συνεισφέρουμε με μέσα υποστήριξης και προφανώς με κάποια ναυτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν βλέπω περίπτωση εμπλοκής χερσαίας ή αεροπορικής δύναμης από πλευράς μας, ενώ εκτιμώ ως πολύ παρακινδυνευμένη και δύσκολα να λάβει χώρα μια εκτεταμένη συμμαχική χερσαία επιχείρηση. Είναι πολύ δύσκολος ο χώρος της Μεσοποταμίας και εγκυμονούν απίστευτοι συμβατικής ως και ασύμμετρης φύσης κίνδυνοι. Για να ξεριζωθεί το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος, χρειάζεται η αποστολή ειδικών ταξιαρχιών STRYCKER με επιπρόσθετες δυνάμεις πεζοναυτών για επιχειρήσεις με πολύ δύσκολο και έμπειρο εχθρό μέσα σε αστικό περιβάλλον (Μοσούλη, Φαλούτζα, Ραμάντι, Αλ Ράκαα κ.ά.).

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΧΕΡΣΑΙΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Πολλά επίσης κρίνονται και από το ότι αρκετά ευρωπαϊκά κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ θεωρούν πιο επικίνδυνη για τη συμμαχία τη Ρωσία του Πούτιν λόγω της επιθετικής συμπεριφοράς σε Κριμαία και Ντονμπάς στην Ανατολική Ουκρανία παρά την υβριδική μεταμοντέρνα απειλή του λεγόμενου Ισλαμικού κράτους. Ως εκ τούτου και δεδομένου ότι είναι η τελευταία χρονιά του Ομπάμα στον Λευκό Οίκο, δύσκολα ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα αλλάξει θέση και στρατηγική. Εκτιμώ ότι θα εμμείνει σε αεροπορικές επιδρομές (ίσως με πιο σκληρούς κανόνες εμπλοκής), στη διεύρυνση της παρουσίας Ειδικών Δυνάμεων σε Ιράκ και Συρία, στην παροχή «ομπρέλας» προστασίας σε Κούρδους και άλλους αντι-ισλαμιστές μαχητές, ως και στην αντιμετώπιση της παράνομης διακίνησης αγαθών-πετρελαίου και άλλων πόρων από το ισλαμικό μόρφωμα.

Η επιλογή της ΕΕ προσφέρει κάποιες λιγότερο σφιχτές επιλογές στο Παρίσι που θα ήθελε να τις ενεργοποιήσει, όπως έκανε στο παρελθόν σε πολύ πιο εύκολες επιχειρήσεις στη Δυτική Αφρική (Μάλι, Κέντροαφρικανική Δημοκρατία κ.ά.). Πάντως η ΕΕ υστερεί σε διάθεση μέσων και δυνάμεων, όποτε αν γίνει κάτι θα πρέπει να ζητήσει την ενεργό συνδρομή της Συμμαχίας. Μια χερσαία επιχείρηση εγκυμονεί πολλούς και ανεξέλεγκτους κινδύνους, ενώ πιθανότατα να οδηγήσει σε πρωτοφανείς και εκρηκτικές καταστάσεις μέσα σε ευρωπαϊκές και ίσως αμερικανικές μεγαλουπόλεις. Το ΝΑΤΟ είναι υπολογίσιμος και πολύ ισχυρός οργανισμός, ενώ η ΕΕ πέραν κάποιων επιτελικών υποδομών δεν μπορεί να διεξάγει επιχειρήσεις. Άλλο ειρηνευτικές αποστολές, άλλο καταπολέμηση της πειρατείας και άλλο να επιφέρεις την εξάλειψη της πιο ισχυρής οικονομικά τρομοκρατικής οργάνωσης στον κόσμο, η οποία στις τάξεις της αριθμεί 32.000 ακραία και πολεμοχαρή στελέχη, έτοιμα να πλήξουν ασύμμετρα τον δυτικό κόσμο και τους Άραβες συμμάχους της Δύσης.

Σε ποιους τομείς πρέπει να ενισχυθεί η χώρα μας

Η χώρα μας είναι απαραίτητο να επικεντρωθεί πιο πολύ σε ενδυνάμωση των μέτρων εσωτερικής ασφάλειας, που συνδράμουν στην αποτροπή (όσο μπορεί να είναι δυνατό) μιας τέτοιας απειλής ασύμμετρης μορφής. Άρα θα πρότεινα την περαιτέρω ενδυνάμωση του τομέα πληροφοριών και ειδικότερα των ανθρώπινων πληροφοριών, την ενίσχυση των διασυνοριακών ελέγχων, την ενίσχυση με σύγχρονα μέσα των τομέων της καταπολέμησης του ηλεκτρονικού εγκλήματος/παρακολούθησης ακραίων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, την πραγματοποίηση ειδικών ασκήσεων χειρισμού κρίσης, την αναβάθμιση των Ειδικών Δυνάμεων κ.ά. Ασφαλώς υπάρχουν τεράστια κενά και δεν υπάρχει ποτέ απόλυτη ασφάλεια. Πάντοτε οι τρομοκράτες είναι μερικά βήματα μπροστά από τις διωκτικές αρχές και ενεργούν –ειδικά οι 4ης γενιάς αντάρτες/τρομοκράτες κ.ά.– σε γωνίες που δύσκολα εντοπίζονται.

Επειδή τα πράγματα θα χειροτερεύσουν αναφορικά με την περιφερειακή και παγκόσμια ασφάλεια, ενώ νέες τρομοκρατικές επιθέσεις είναι καθ’ οδόν, είναι απαραίτητο να ενισχύσουμε την ασφάλεια του εσωτερικού μας χώρου και στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας να παραμείνουμε συνδεδεμένοι με τους φίλους και συμμάχους καθώς και με τις αραβικές χώρες. Άρα, θα πρέπει στα όρια του εφικτού να συνδράμουμε πολιτικά, διπλωματικά και αποτρεπτικά στην αντιμετώπιση τέτοιων απειλών και πολυδιάστατων κινδύνων. Ο τομέας των πληροφοριών, η ενίσχυση των μέσων κατά κυβερνοπολέμου, η παρουσία Ελλήνων αξιωματικών σε κρίσιμες θέσεις σε διεθνή επιτελεία, ως και σε ΙΝΤΕRPOL-EUROPOL είναι εξίσου σημαντική. Ο πόλεμος κατά του βίαιου εξτρεμισμού δεν είναι μόνο στρατιωτικός, αλλά πολιτικός, διπλωματικός, οικονομικός (κυρώσεις), ως και παράλληλα ειδικών ψυχολογικών και άλλων επιχειρήσεων.