Η κυρία Λόλα απαντά 13 Ιουνίου 2015

«Τρελαμένος»

Αγαπητή Λόλα,

Πρόσφατα ήρθε στο γραφείο καινούρια συνάδελφος και τα πάμε πολύ καλά, ίσως υπερβολικά καλά. Είναι ευχάριστη, έξυπνη και όμορφη. Συνεργαζόμαστε άψογα. Έχουμε αναπτύξει και διάφορες συνήθειες: το πρωί βάζει ένα τραγούδι και το ακούμε μαζί, πηγαίνω στο γραφείο της ή έρχεται εκείνη στο δικό μου και συζητάμε, μου κάνει κομπλιμέντα και δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον, φιλικό, μη φανταστείς πονηρά πράγματα. Έχω σχέση με μια κοπέλα που λατρεύω, αλλά δυστυχώς νιώθω κάτι να με τριβελίζει όταν τη βλέπω (τη συνάδελφο). Ξέρω πως δεν μπορεί να γίνει τίποτα, αλλά τη σκέφτομαι διαρκώς. Πώς θα γλιτώσω από αυτόν τον μπελά πριν γίνουμε μύλος στο γραφείο ή γίνω μύλος με την κοπέλα μου;

Τζώρτζης

Αγαπητέ Τζώρτζη,

Αμάν εσείς οι άντρες, όλο στο κεχρί έχετε τον νου σας. Αντί να χαίρεσαι που έχεις έναν καλό συνάδελφο που σου φτιάχνει τη διάθεση, κάθεσαι και σκέφτεσαι τα απίθανα. Φαίνεσαι καλό παιδί όμως, απλώς έχεις παρασυρθεί από τον ενθουσιασμό σου. Υπάρχει μια πολύ καλή λύση για το θέμα σου: Κάθε φορά που θα τη βλέπεις ή θα την αναπολείς, σκέψου τη με ένα μεγάλο τσιγκελωτό μουστάκι στο πρόσωπό της. Σου υπογράφω πως θα σου φύγει κάθε ερωτική διάθεση. Αν όχι, τότε έχουμε άλλου είδους πρόβλημα…

«Αφραγκίες»

Αγαπητή Λόλα,

Είμαι 28 ετών και εργάζομαι σε μια εταιρεία ως οδηγός, αλλά τα λεφτά που παίρνω είναι ελάχιστα, μόλις που καταφέρνω να συντηρούμαι και δεν περισσεύει φράγκο. Ξέρω πως ο περισσότερος κόσμος είναι στην ίδια κατάσταση με μένα, αλλά αυτό δεν με παρηγορεί. Βαρέθηκα να μετράω τα ευρώ και να μην μπορώ να χαρώ τίποτα. Μένω ακόμη με τους δικούς μου –φαντάσου– και ντρέπομαι αφάνταστα για αυτό, καθώς δε μπορώ να φέρω σπίτι ούτε θηλυκιά γάτα, πόσω μάλλον κορίτσι. Κοντεύει να μου στρίψει. Δεν ξέρω αν μπορείς να με βοηθήσεις, αλλά κάπου έπρεπε να πω τον πόνο μου.

Τάσος

Αγαπητέ Τάσο,

Θα σ’ το έχουν πει κι άλλοι, αλλά σ’ το λέω κι εγώ να το εμπεδώσεις. Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, απλώς διευκολύνουν τη ζωή. Αντιλαμβάνομαι τις δυσκολίες σου, αλλά, αντί να τα ρίχνεις όλα στην άτιμη κοινωνία, που άλλους τους ανεβάζει κι άλλους τους ρίχνει στα ξένα χέρια, βάλε το μυαλό σου να δουλέψει. Η Αθήνα και κάθε πόλη έχει ένα σωρό δωρεάν δραστηριότητες για ανθρώπους σαν και σένα, εκμεταλλεύσου τις. Γνωρίζεις και κόσμο έτσι. Επίσης, καλό θα ήταν να πας να ξεστραβωθείς και να μάθεις να κάνεις και κάτι άλλο πέρα από το να οδηγείς, ίσως έτσι βρεις μια καλύτερη δουλειά. Όσο για το θέμα «γυναίκες», μπορείς να τις μπάζεις όταν οι δικοί σου κοιμούνται, θα υπάρχει και το στοιχείο της περιπέτειας που εξιτάρει αρκετές, φτάνει να μην κάνετε πολλή φασαρία.

«Τι θα γίνει στο μέλλον;»

Αγαπητή Λόλα,

Είμαι 45 ετών και συζώ με έναν καταπληκτικό άντρα που είναι 40. Πριν από δυο χρόνια εξέφρασε την επιθυμία να κάνουμε παιδί και, παρόλο που έχω έναν γιο 16 χρονών σήμερα (και τα πάνε τέλεια), προσπάθησα να μείνω έγκυος χωρίς αποτέλεσμα. Ο γιατρός μου είπε πως δεν υπάρχουν περιθώρια. Του είπα να χωρίσουμε, αλλά είναι ανένδοτος, λέει πως δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εμένα. Φοβάμαι όμως πως στο τέλος θα με αφήσει. Τι να κάνω;

Τζένη

Αγαπητή Τζένη,

Να πας σε καφετζού. Εδώ δεν λέμε το μέλλον, δίνουμε συμβουλές. Ο άνθρωπος είναι 40 ετών κι όχι κανένας μπέμπης, νομίζω ότι πρέπει να του αναγνωρίσεις πως ξέρει τι θέλει. Έκανε τις επιλογές του και, αν εσύ τρώγεσαι με τα ρούχα σου, δικό σου πρόβλημα. Η παρουσία του γιου σου και η σχέση σας προφανώς τον καλύπτει, αλλιώς θα είχε κόψει ρόδα μυρωμένα προ πολλού. Μπορεί να άλλαξε γνώμη μέσα σε δυο χρόνια, συμβαίνει ξέρεις. Πέρνα καλά κι άσε τις ανησυχίες, κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει αύριο, μπορεί να πάμε για τσιγάρα και να μας πατήσει τρόλεϊ. Κατάλαβες;

«Με ζηλεύει»

Αγαπητή Λόλα,

Παντρεύτηκα στα 48 μου μετά από πολλά, πολλά τσιλημπουρδήματα. Έζησα τη ζωή μου στο έπακρο και, όταν γνώρισα τη γυναίκα που μου ταίριαξε, σταμάτησα τον έκλυτο βίο και την παντρεύτηκα. Ήξερε το παρελθόν μου και νόμιζα πως δεν θα είχαμε προβλήματα. Όμως, μετά το γάμο η ζήλια της έχει απογειωθεί. Δεν τολμάω να μιλήσω σε γυναίκα, ακόμα και οι γυναίκες των φίλων μου την ενοχλούν. Την έχω πιάσει επανειλημμένα να ψάχνει το κινητό μου και, όσο δεν βρίσκει τίποτα, τόσο διαολίζεται. Λυπάμαι που δεν μου έχει εμπιστοσύνη, αφού της εξηγήθηκα σπαθί, αλλά η κατάσταση έχει αρχίσει να μου τη δίνει στα νεύρα. Πώς να τη συνεφέρω;

Πρώην Ακόλαστος

Αγαπητέ Ακόλαστε,

Μια ζωή τσιλημπουρδήματα –συ είπας– και τώρα περιμένεις να δεχτεί η άλλη έτσι απλά πως άλλαξες. Θέλει πολλή προσπάθεια αυτό, αγαπητέ μου. Όταν δε ο άλλος ξέρει τα πάντα για το παρελθόν σου, κάποια στιγμή θα τα χρησιμοποιήσει εναντίον σου, είναι νόμος. Το μόνο που μπορώ να προτείνω είναι να τη βάλεις κάτω και να της μιλήσεις χύμα και τσεκουράτα, που έλεγε κι ο στρατηγός στην ταινία. Εξήγησέ της πως η απόφασή σου ήταν συνειδητή και δεν έχεις πια ανάγκη από ξενοπηδήματα, διότι μαζί της νιώθεις ολοκληρωμένος. Διάβασε κάνα Άρλεκιν, δες καμιά ρομαντική ταινία να πάρεις ιδέες. Ίσως βελτιωθούν τα πράγματα. Αν δεν δεις προκοπή, τι να πω, μάλλον η εκλογή σου δεν ήταν η καλύτερη. I’m sorry.