«Η Ελλάδα για τους πρόσφυγες είναι το χαμόγελο του λιμενικού»

«Η Ελλάδα για τους πρόσφυγες που βγαίνουν στη Χίο είναι ανάσα ελευθερίας» γράφει ο Γιάννης Τζούμας, διευθυντής της βδομαδιάτικης εφημερίδας «Αλήθεια» καθώς το νησί της μαστίχας, που υποδέχθηκε την ελληνική προσφυγιά το 1922 και ξέρει από διωγμούς, αποτελεί πάλι σανίδα σωτηρίας για όσους μπορέσουν να γλυτώσουν τον πνιγμό στο στενό Χίου – Τσεσμέ, κυνηγημένοι από τζιχαντιστές και Τούρκους δουλεμπόρους. Με καταγωγή από προσφυγική οικογένεια της Αγίας Παρασκευής βλέπει την απόβαση με συγκίνηση και χωρίς τον αθηναϊκό σνομπισμό: «Η Ελλάδα γι’ αυτούς είναι το χαμόγελο του λιμενικού, είναι η μάνα λιμενικός που ρίχνει μια κουβέρτα στους ώμους του παιδιού της, είναι ο αστυνομικός που τρέχει νυχτιάτικα να βρει ζεστό νερό για να πιει γάλα το βρέφος, είναι οι κυρίες του Ερυθρού Σταυρού που τους δίνουν ένα πακέτο μπισκότα, είναι η εκκλησία που τους ταΐζει χωρίς να τη βλέπουν και ούτε αυτή να ρωτάει για το θρήσκευμά τους, είναι οι «Γιατροί του Κόσμου» που σκύβουν πάνω στο πρόβλημα υγείας τους, είναι η οδοντίατρος που τρέχει να βρει αντιβίωση, είναι ο φαρμακοποιός που δεν δέχθηκε πληρωμή, είναι οι ανώνυμοι που ξεφορτώνουν σακούλες με ρούχα, κάλτσες, εσώρουχα, όταν η Ευρώπη σιωπά εκμεταλλευόμενη την αδράνεια μιας κυβέρνησης που παραδέρνει μεταξύ ιδεοληψίας και απελπισίας…».