Ειδησεογραφικό site

Η απειλή των τζιχαντιστών

58

Του Μπάμπη Γριμπάμπη*

Η επίθεση των τζιχαντιστών στο Παρίσι την 13η Νοεμβρίου με τις δεκάδες αθώων θυμάτων, αποτελεί μία μαύρη μέρα για την Ευρώπη και θα έχει διαστάσεις ανάλογες με την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης. Τα πράγματα δεν θα είναι τα ίδια στην Ευρώπη όπως πριν, κυρίως στο προσφυγικό και το μεταναστευτικό.

Ήδη, λίγες ώρες μετά την παραπάνω επίθεση, πολλές συντηρητικές κυβερνήσεις, κυρίως της ανατολικής Ευρώπης, όπως η Πολωνία, η Βουλγαρία και η Σλοβενία, αντέδρασαν άμεσα και δήλωσαν ότι δεν θα δεχθούν πρόσφυγες, σύμφωνα με την απόφαση του ευρωπαϊκού συμβουλίου κορυφής. Οι επιπτώσεις της επίθεσης στο Παρίσι, θα είναι πιο επώδυνες για τις χώρες υποδοχής των προσφύγων και κυρίως για την Ελλάδα, που δέχεται το μεγαλύτερο όγκο των προσφυγικών ροών.

Οι θρησκευτικοί πόλεμοι δεν είναι καινούργιο φαινόμενο στην παγκόσμια ιστορία, ο ριζοσπαστισμός όμως των τζιχαντιστών που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, οφείλεται και στις επεμβάσεις της Δύσης σε ταραγμένες περιοχές του πλανήτη, όπως στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στη Συρία. Ας μη ξεχνάμε επίσης και την Αραβική Άνοιξη σε ορισμένες αραβικές χώρες, όπως την Αίγυπτο και τη Λιβύη, που κατέληξε σε Αραβικό Χειμώνα.

Αν πάμε πιο πίσω στην Ιστορία, θα δούμε πολέμους και συγκρούσεις με θρησκευτικό πρόσημο, που αιματοκύλησαν την ανθρωπότητα. Μερικά τέτοια παραδείγματα θρησκευτικών πολέμων, είναι οι διωγμοί των χριστιανών από τους Ρωμαίους και στη συνέχεια οι επιθέσεις των χριστιανών κατά των εθνικών και κατά των πολιτιστικών μνημείων, οι σταυροφορίες και η Ιερή Εξέταση της Καθολικής Εκκλησίας.

Στους λεγόμενους θρησκευτικούς πολέμους, επικρατεί ο ανορθολογισμός, ο φανατισμός και η παράνοια, αφού οι πιστοί πρωτόγονων θρησκειών, όπως είναι ο ισλαμισμός, πιστεύουν ειλικρινά, ότι αν θυσιάσουν τη ζωή τους για τη θρησκεία τους, θα κερδίσουν την αιώνια ζωή στον Παράδεισο, με όλα τα υλικά αγαθά τα οποία στερήθηκαν σ΄αυτή τη ζωή. Ο πλήρης παραλογισμός, που γίνεται όμως πιστευτός από χαμηλής παιδείας πιστούς, που κινούνται μόνο με συναισθηματικά κριτήρια και όχι με τη λογική.

Οι επιθέσεις των φανατικών μουσουλμάνων στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στη Μαδρίτη και δύο φορές το 2015 στο Παρίσι, δείχνουν ότι η απειλές των τζιχαντιστών κατά της Δύσης και του δυτικού τρόπου ζωής θα συνεχισθούν και στο μέλλον. Ορισμένοι μάλιστα έσπευσαν να επαναφέρουν στο προσκήνιο τη θεωρία του Χάντινγκτον περί ‘’πολέμου των πολιτισμών’’, που θα αντικαταστήσει τους πολιτικούς και οικονομικούς πολέμους.

Πιο ψύχραιμοι όμως φιλόσοφοι και κοινωνιολόγοι, όπως ο Καναδός φιλόσοφος Τσάρλς Τέιλορ, πιστεύουν ότι στη σύγχρονη νεωτερικότητα, πολυπολιτισμικότητα σημαίνει ότι καμιά ρίζα, ιστορική, εθνική ή θρησκευτική, δεν προσδιορίζει την ιδιότητα του πολίτη και ότι η Ευρώπη θα έρχεται αντιμέτωπη με αυτή την πρόκληση όλο και πιο συχνά και στο τέλος θα υπάρξει μία ‘’εμμενής τάξη’’ στην οποία θα συνυπάρχουν και οι πιστεύοντες στο Θεό και οι αρνητές του.

Προς το παρόν το πρόβλημα του θρησκευτικού φονταμενταλισμού των τζιχαντιστών για τη Δύση και την Ευρώπη και ειδικότερα για την Ελλάδα είναι τεράστιο, η οποία αντιμετωπίζει μια μακροχρόνια οικονομική κρίση, την οποία αδυνατεί να ξεπεράσει, λόγω των δικών της αδυναμιών και των ατελέσφορων μνημονιακών απαιτήσεων των δανειστών.

Είναι επομένως επιτακτική ανάγκη η Ελλάδα να απαγκιστρωθεί από τα Μνημόνια, να βγει πάλι στις αγορές, να αποκτήσει τη χαμένη της αξιοπιστία και μαζί με τους άλλους Ευρωπαίους εταίρους, να αντιμετωπίσει και το προσφυγικό πρόβλημα, το οποίο είναι κυρίως ευρωπαϊκό και απειλεί την ύπαρξη της ίδιας της ευρωπαϊκής ιδέας. Δεν μπορεί η Ευρώπη των αξιών να μετατραπεί σε κλειστό φρούριο με το κλείσιμο των συνόρων της και να ζει υπό την απειλή της τρομοκρατίας, ούτε μπορεί να δεχθεί την επέλαση της ακροδεξιάς σε όλο και περισσότερες χώρες, που θα σημάνει την εγκατάλειψη της περεταίρω ενοποίησης και την επιστροφή στα εθνικά κράτη –μέλη.

*Ο Μπάμπης Γριμπάμπης είναι οικονομολόγος, συγγραφέας του βιβλίου «η κρίση και… η κρίση μας», από τις Εκδόσεις Περίπλους.

Τα σχόλια είναι κλειστά.