Επιστρέφοντας στις Κάννες!

Του Βασίλη Στεφανακίδη

Έχει μεγάλη σημασία, αυτές τις ημέρες της αγωνίας για την εκλογή ή μη Προέδρου της Δημοκρατίας, να παρακολουθεί κανείς τις δηλώσεις διαφόρων παραγόντων τόσο από το εξωτερικό όσο και από το εσωτερικό αλλά και διαφόρων αναλυτών οι οποίοι  δημοσιοποιούν τις εκτιμήσεις τους.

Ενίοτε με διπλωματική γλώσσα ο καθένας στέλνει και το δικό του μήνυμα και όποιος το έπιασε το έπιασε. Για παράδειγμα ο πολύς κ. Σόιμπλε χθες δήλωνε πως υπάρχει μεν πολιτική αβεβαιότητα αλλά ενδεδειγμένη η  απόφαση Σαμαρά, για να προσθέσει λέγοντας πως, άλλωστε κάτι ανάλογο ζήσαμε και  το 2011 στις Κάννες… Τί ήθελε να πει ο ποιητής; Πως  η χώρα βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με τότε που ο Παπανδρέου τους ανακοίνωσε το περίφημο δημοψήφισμα… Και αργότερα μάθαμε τι άλλο του είπαν και κυρίως τι άλλο  είχαν αποφασίσει σε περίπτωση που ο Παπανδρέου  επέμενε στο δημοψήφισμα!

Αυτό βέβαια που υπαινίχθηκε ο Σόιμπλε, αμφιβάλλω αν  τόπιασαν αυτοί που σε λίγες μέρες θα κληθούν ως αντιπρόσωποι μας,  να ψηφίσουν Πρόεδρο. Βάζοντας το κομματικό καθήκον ή ενδεχομένως το προσωπικό γινάτι-αγκύλωση, πάνω από το συμφέρον του τόπου, μπορεί να μας  επιστρέψουν στις Κάννες!

Ένας άλλος αστέρας των media, από το think tank  του ΣΥΡΙΖΑ στα οικονομικά, ο κ. Βαρουφάκης, σε μια από τις τελευταίες του τοποθετήσεις  στο σενάριο ανάληψης  της εξουσίας από το κόμμα του είπε πως “Μια κυβέρνηση που θέλει να διαπραγματευτεί πραγματικά, ώστε να σταματήσει επιτέλους ο φαύλος κύκλος της πτώχευσης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, πρέπει να είναι έτοιμη να πει «όχι» σε μια πιθανή απειλή διακοπής ρευστότητας για τις τράπεζες από την ΕΚΤ. Αν η ελληνική κυβέρνηση είναι προετοιμασμένη να αντισταθεί, έχει τον ελληνικό λαό με το μέρος της, και διαθέτει μέσα διατήρησης της ρευστότητας για ένα χρονικό διάστημα, η ΕΚΤ δεν θα τολμήσει να κάνει πράξη την απειλή της – ούτε καν να την εκστομίσει.”
Όπερ μεθερμηνευόμενον, η “διατήρηση της ρευστότητας”, με ένα τρόπο μόνο μπορεί να επιτευχθεί.

Με τις καταθέσεις όλων ημών.
Άλλη πηγή ρευστότητας εγώ προσωπικά δεν βλέπω εκτός κι αν μπορούν να θεωρηθούν σοβαρά αυτά που είπε  ένας άλλος σύντροφος του κ. Βαρουφακη ο κ. Τόλιος περί δανεισμού από τη Ρωσία και  χώρες της Λατινικής Αμερικής!

Αντιπαρέρχομαι τον ορυμαγδό δημοσιευμάτων από όλα τα διεθνή μεγάλα μέσα που ομιλούν από μεγάλο ρίσκο έως και επαναφορά του Grexit.

Ποιος ξέρει, μπορεί να είναι βαλτά από το κεφάλαιο,να κάνουν ζημιά στην αξιωματική αντιπολίτευση όπως και τα funds που έριξαν το Χρηματιστήριο για να προβοκάρουν, σύμφωνα με την ανάλυση του Παν. Λαφαζάνη!

Αυτό όμως που δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς, είναι μια γενική ανησυχία που έχει απλωθεί παντού κι εκεί που δίνονταν η μάχη με την τρόικα για το εύρος του δημοσιονομικού κενού κι αν θα μπει αυξημένος ΦΠΑ στα ξενοδοχεία, για να τελειώνουμε με το μνημόνιο, τώρα ο μόνος που απέμεινε να λέει πως  τελειώνουν τα μνημόνια είναι ο Λαφαζάνης!

Και αυτό γιατί όλοι κατανοούν ότι αυτός ο δίμηνος νεκρός χρόνος  όπου  στην πράξη  όλα θα υπολειτουργούν , υπάρχει ο κίνδυνος να χαθούν αυτά που με πολύ πόνο και μόχθο  από το λαό, επιτεύχθηκαν είτε λέγεται πρωτογενές πλεόνασμα, είτε ανάπτυξη.

Κατά συνέπεια ακόμα κι αν  εκλεγεί πρόεδρος,πράγμα απίθανο, η διαπραγμάτευση θα ξεκινήσει από χειρότερο σημείο. Και καλύτερα να μη σκεφτόμαστε αν πάμε σε εκλογές και παρατηρηθούν απευκταία φαινόμενα  πανικού με θυρίδες και στρώματα!

Κι όλα αυτά για ένα θεσμό συμβολικού και όχι ουσιαστικού χαρακτήρα κι ένα παιγνίδι με τους κανόνες του Συνταγματικού νομοθέτη που δεν μπορούσε να φανταστεί ότι οι προβλέψεις του, με τον απαιτούμενο αριθμό 180 βουλευτών, θα γινόταν ποτέ αντικείμενο μικροκομματικών επιδιώξεων με τεράστιες επιπτώσεις στην ίδια τη χώρα. Μην ξεχνάμε δε πως τα ίδια είχε κάνει και ο Γ. Παπανδρέου ο οποίος με τον εκβιασμό του προς τον Καραμανλή βρέθηκε χωρίς να το καταλάβει με την…καυτή πατάτα στα χέρια κι έκτοτε καιγόμαστε όλοι μαζί!

Αναδημοσίευση από protothema.gr