Ανάχωμα «πλατφόρμας» στο δρόμο του ΣΥΡΙΖΑ

Του Κωνσταντίνου Ανδρέου*

Όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και κατά τον κοινοβουλευτικό κανόνα της εναλλαγής των κομμάτων, πιθανόν, επόμενος πρωθυπουργός, αναρωτιέται επισήμως σε ομιλία του μήπως κάποια από τα κορυφαία στελέχη του δεν επιθυμούν την κατάκτηση της εξουσίας, τότε το θέμα ξεπερνά κατά πολύ τον παραπολιτικό σχολιασμό και γίνεται ουσιώδες και ζωτικό.

Είχε προηγηθεί, σκληρή κόντρα της πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ που εκφράζεται από την σημερινή ηγετική του ομάδα, και της μειοψηφούσας άποψης που εκφράζεται από την Αριστερή Πλατφόρμα. Μια μειοψηφία ωστόσο διόλου ευκαταφρόνητη, η οποία καταγράφει ποσοστά κοντά στο 30% στους εσωκομματικούς συσχετισμούς. Αν δηλαδή δεν υπήρχε το φλερτ με την εξουσία που συσπειρώνει δυνάμεις γύρω από την ηγεσία, θα μπορούσαμε να μιλάμε για δύο σχεδόν ισοδύναμες τάσεις, με εκ διαμέτρου πάντως αντίθετες απόψεις σε ότι αφορά τις σχέσεις της χώρας με την ευρωζώνη.

Από τη μια οι ευρωπαϊστές που κινούνται σε ρεαλιστικές προσεγγίσεις, διατρανώνοντας τον σεβασμό των δεσμεύσεων της χώρας έναντι των εταίρων, καθώς και τη διαβεβαίωση ότι «οι δανειστές δεν πρόκειται να χάσουν τα χρήματά τους» και από την άλλη οι εραστές της ρήξης και της «απειλής»; επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, εφ’ όσον «το ευρώ δεν είναι πανάκεια».

Πρότειναν λοιπόν οι τελευταίοι, κατά τη συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής ένα σχέδιο Β΄, σε περίπτωση που οι ευρωπαίοι δεν αποδεχθούν τη «φιλολαϊκή κυβέρνηση» του ΣΥΡΙΖΑ και προκληθεί ρήξη, να υπάρχει και ο σχεδιασμός απεμπλοκής από το ευρώ και η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Φυσικά η πρόταση απορρίφθηκε από την πλειοψηφία, η οποία είδε μάλλον αυτοκτονικές τάσεις σε αυτή, καθώς δεν υπάρχει δημοσκόπηση που να μην καταδεικνύει με συντριπτικά ποσοστά την θέληση των πολιτών για παραμονή στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης.

Φυσικό επακόλουθο ήταν να αναρωτηθεί ο Α. Τσίπρας για το αν όλοι στο κόμμα του επιθυμούν την κατάληψη της εξουσίας και μάλλον είχε δίκιο. Με αρκετά διαφανή τρόπο έδωσε την εξήγηση μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό ένα από τα εμπειρότερα στελέχη του κόμματος ο Γ. Θεωνάς, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ, θεώρησε ουτοπικές τις εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ, για την επαναφορά των τραπεζών και των ΔΕΚΟ με στρατηγικό ρόλο, υπό τον έλεγχο του κράτους, χωρίς αυτό να σημάνει ουσιαστική ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αναρωτήθηκε δηλαδή, πως μπορεί να κρατικοποιηθεί ένα τραπεζικό σύστημα, που βρίσκεται ήδη υπό την εποπτεία και εξαρτάται από την ρευστότητα της ΕΚΤ, οδεύει μάλιστα προς την ευρωπαϊκή τραπεζική ενοποίηση; Που θα βρεθούν τα χρήματα για να εξαγοραστούν τα ποσοστά που κατέχουν οι ιδιώτες στις ΔΕΚΟ; Εύλογα ερωτήματα τα οποία προφανώς συμμερίζονται και οι πολίτες, εξ ου και η αδυναμία της αξιωματικής αντιπολίτευσης όχι μόνο να δημιουργήσει ρεύμα ανατροπής, αλλά βλέπει και νεοπαγή πολιτικά μορφώματα, να φύονται με ιδιαίτερη ευκολία στις όχθες της, και να απομακρύνουν το όνειρο της εξουσίας.

*Ο Κωνσταντίνος Ανδρέου είναι συγγραφέας

Αναδημοσίευση από new-deal